Miłość NIE jest kartą przetargową: nie pozwól przyjemności oddzielić cię od prawdziwej miłości!

Zwykle miłość obejmuje wszystkie powyższe, ale jest jedna rzecz, która kategorycznie odróżnia miłość od wszystkiego innego, a mianowicie chęć dzielenia się. Oznacza to, że dzielimy się wszystkim – jeśli chodzi o nasze życie i czas w nim spędzony – z drugą osobą. I to nie tylko po to, by zaspokoić nasze potrzeby tym kosztem (uprawiać seks, mieć korzyści finansowe, być podziwianym i zaspokajać swoje pragnienia), ale dlatego, że ponieważ mamy RELACJA! To nasz wspólny projekt, który nie zawsze jest prosty i nie zawsze polega tylko na przyjemnościach, ale ma duży potencjał i wiele wymaga wysiłek, zaufanie, zaangażowanie, czas, hojność, przywiązanie, akceptacja, cierpliwość, szczerość, życzliwość i podziw. Taka jest wartość związku - kiedy wykorzystujemy nasze wspólne moce, aby tworzyć coś wspólnego, ufać sobie, wspierać się, kochać siebie, siebie nawzajem i to, co jest NASZ.

Ale co, jeśli wydaje się, że przestaliśmy w to wierzyć, że dziś wierzymy tylko w łupy i przyjemności. Staliśmy się powierzchowni i tchórzliwi, boimy się zaufać i przywiązać sięI. Nie wierzymy w miłość i przyjaźń, a po drodze namawiamy do rzeczy, których właściwie powinniśmy się wstydzić: małostkowości, podłości, oszczerstw i hipokryzji. Oczywiście zamieniliśmy je na cechy człowieka sukcesu i zdeterminowanego, dorosłego, niezależnego człowieka, niegłupiego, nawet wykształconego, kosmopolitę, który preferuje te „otwarte relacje” (nikt nikomu nic nie jest winien).

Nastąpiła zmiana koncepcji. Stało się coś strasznego, co zawsze się zdarza, gdy nieodpowiedzialni ludzie wpadają na dobry pomysł. I tak jest, powiedzmy samodzielność przerodziła się w infantylną niechęć do pracy nad związkami, inwestuj w nie, bądź uczciwy i wybieraj te ścieżki, które przynoszą korzyści i nie szkodzą związkowi, nawet jeśli tu i ówdzie musisz zrezygnować z czegoś bardzo kuszącego. Nie, to wszystko wyraźnie straciło na wartości.

Stało się to normalne, tak rozmawiamy za plecami naszych przyjaciół i skaczemy przez płoty. Kiedy ktoś źle mówi o znajomym na przyjęciu, nie uderza go, nie ignoruje, nie odwraca się, nie opuszcza towarzystwa, ale słucha go i wznosi toast. Kiedy ktoś w związku mówi magiczne słowa "Kocham cię" bezwstydnie przeskakuje przez płot i się tym chwali, społeczeństwo nie piętnuje go jako hipokrytę, który oszukuje, nie ignoruje go, ale pozostaje dobrym przyjacielem, który może swobodnie decydować, co zrobić ze swoimi związkami, bo mówisz „on ma zbyt duży temperament, zbyt duży apetyt na seks”? Nie jest draniem, nie jest kłamcą.

A my zachęcamy do tego wszystkiego – bycia biernym, obojętnym i cholernie poprawnym politycznie!
Jak wiemy: do czego człowiek zachęca w stosunku do innych ludzi, często czuje na własnej skórze.

Ale może najlepiej jest po prostu zniszczyć to wszystko od razu, za obopólną zgodą i za pieniądze. I chociaż pragniemy tej osoby, odkrywamy z nią nowe rzeczy, jesteśmy zafascynowani tym, co robi i jak się przy niej czujemy, to i tak wszystko się skończy, więc lepiej upewnić się, że masz bardziej odpowiednie zalotnicy dostępni dzisiaj.

Ale to po prostu tak nie działa! ŁJucieczka NIE jest kartą przetargową!