Jak szeroka jest sztuka „puchu”? Petra: Sztuka Puh jest tak szeroka, jak nasza kreatywność i nasze...
Jak szeroka jest sztuka „puchu”?
Petra: Sztuka Puh jest tak szeroka, jak kreatywność nasza i naszych przyjaciół. Podstawową klasę plastyczną dla najmłodszych prowadzi Ewa, natomiast Zmago zajmuje się głównie studentami i dorosłymi. Oczywiście każdy tworzy w swojej dziedzinie. Zmago i Eva w sztuce, Mitja w fotografii, a ja, oprócz organizowania Puhart, działam również jako obywatel miasta, który stara się ożywić miasto i jego działalność kulturalną, wprowadzając różne treści i wydarzenia do centrum miasta.
Fotografia i malarstwo to zatem „dyscypliny paradne” Twojej rodziny. W jaki sposób oba nakładają się na siebie?
Petra: Oba są wyrazem artystycznym. To ten sam pogląd na świat, ale z różnymi technikami. Separacja nie jest konieczna. Pierwszą rzeczą w całym procesie fotografowania i malowania jest obserwacja. Ludzie, którzy lubią wyrażać się artystycznie, są przede wszystkim znacznie lepszymi obserwatorami niż większość. Nie obserwuje z zainteresowaniem i wystarczająco dokładnie. Jeśli na przykład zapytasz przypadkowego mieszkańca Lublany, co znajduje się na ulicy Čopova, pominie w opisie wiele ciekawych rzeczy.
Czy to przypadek, że tak wielu członków rodziny, zarówno w przeszłości, jak i dziś, poświęca się twórczości?
Petra: Prawdopodobnie jest coś w rodzinie Puharów, że jesteśmy bliscy artystycznej ekspresji, ale nasi rodzice nikogo z nas nie zachęcali ani nawet nie zmuszali do uprawiania tej dziedziny. Poza Victory, które jest tutaj wyjątkiem, interesuje nas kilka rzeczy, takich jak ekspresja językowa, design czy muzyka. To, że mamy obecnie do czynienia przede wszystkim z wypowiedzią artystyczną, można również przypisać splotowi zbiegów okoliczności.
Jak świadomość zamożności poprzednich pokoleń Twojej rodziny wpływa na Twoją obecną pracę?
Petra: To bogactwo napełnia nas wielką dumą. W każdym razie najlepszą postawą, jaką jednostka może mieć wobec swoich przodków, jest docenianie ich. Wiele osób zapomina, że twoja przeszłość również cię definiuje. Nieznajomość i pogarda dla przeszłości obniża jakość życia w teraźniejszości. Niektórzy z nas zajmują się też poznawaniem przeszłości, nie tylko rodziny Puharów, ale i miasta Kranj. Prawdopodobnie zdrowa miara patriotyzmu i patriotyzmu jest korzystna dla każdej jednostki. W pewnym stopniu działamy również jako obywatele Kranj, a nie tylko jako osoby prywatne. Chodzi przede wszystkim o współpracę przy projektach promujących rewitalizację centrum miasta. Przeszłość zdecydowanie kieruje każdym z nas. Stanowi ważną podstawę, z której można czerpać ogromną wiedzę.
Czego jednostka może się nauczyć od starszych pokoleń?
Zwycięstwo: Tradycja reprezentuje zasób, z którego czerpie się podstawę pracy i kreatywności. Jeśli mam tu na myśli rysunek, to dla każdego rysunku, nawet abstrakcyjnego, konieczne jest opanowanie rysunku konstruktywnego, jak to nazywają. Jest to malarstwo renesansowe. Przykładem tego jest Picasso, który już w wieku czternastu lat malował jak mistrzowie renesansu, czyli opanował umiejętności poprzednich pokoleń, ale później je przewyższył. Znajomość przodków jest niezbędna we współczesnym życiu.
Czy zatem starsze pokolenie jest atutem czy wyzwaniem do pokonania?
Eva: Nie ma wątpliwości co do bogactwa, ale nie mogę się bardziej zgodzić co do wyzwania, które trzeba będzie pokonać. Trudno prześcignąć silnych i odnoszących sukcesy przedstawicieli własnej rodziny i społeczeństwa, zwłaszcza w młodym wieku. Można je tylko śledzić.
Jaki jest twój styl życia? Artystycznie kapryśny, tradycyjny czy nowoczesny?
Petra: Myślę, że każdy z nas czterech jest w pewnym momencie artystycznym ekscentrykiem, bo jak mówi Vlado Šav, sztuka jest pasją, nie ma innego wyjścia. Tylko żarliwość duszy umożliwia pełne życie i daje wyjątkowe rezultaty w stosunku do siebie i bliźnich, za pomocą słowa, pióra, pędzla, aparatu fotograficznego lub w jakiejkolwiek innej dziedzinie ludzkiej działalności. Ale mogę powiedzieć, że jesteśmy tradycjonalistami. Zmago i Eva trzymają się klasycznych technik malarskich i nie pociągają ich nowoczesne eksperymenty w ich twórczej ekspresji. Być może najnowocześniejszy jest Mitja, który w swojej pracy fotograficznej z radością wykorzystuje najnowszą technologię fotograficzną i komputerową. Ale to ja w rodzinie posuwam się szeroko, szanuję tradycję i podziwiam najnowocześniejsze poszukiwania. W mojej twórczości, która jest głównie w żywym i pisanym słowie, oddaję się głównie własnemu wewnętrznemu słuchowi. Fascynuje mnie wszystko, co powstaje z wielkim talentem, ogromną wiedzą, pasją, odwagą i dobrymi chęciami.
Czy jest miejsce, które daje Ci inspirację i nowe pomysły?
Petra: Po prostu stary rdzeń Kranj, który jest fenomenalny. Wielu mieszkańców nawet nie zdaje sobie sprawy z tego, co Kranj ma do zaoferowania. Miasto będzie miało prawie trzy tysiące lat. Rdzeń to prawdziwa perełka. Co kilka metrów jest coś ciekawego. Oczywiście zapewnia to również inspirację w pracy. Właśnie z tego powodu trzeba ożywić centrum miasta, ale powinni w tym uczestniczyć wszyscy mieszkańcy. W Kranj powstaje nowy sklep z dziełami sztuki, który z pewnością zaoferuje wiele inspiracji i pomysłów.
Czy Puhart to tylko połączenie biznesowe, czy też praca towarzyszy Ci w codziennych lunchach?
Petra: Ponieważ Puhart jest firmą rodzinną, w której wszyscy razem uczestniczymy, nie da się oddzielić życia biznesowego od prywatnego. Myślenie o Puharcie towarzyszy nam codziennie i wszędzie, nie tylko w porze lunchu. Jemy razem lunch, gdy znajdziemy wystarczająco dużo czasu, a mianowicie w restauracji Brioni, gdzie mają też doskonałe ciasta. Chodźmy razem do pizzerii Buf na pizzę. Ale jeśli mamy czas tylko na kawę, pijemy ją w Mitnicy, meksykańskie piwo od czasu do czasu w Starej pošcie.
