Kiedy człowiek przechodzi przez długie okresy psychicznej i emocjonalnej udręki, jego dusza często zapada w głęboki odpoczynek, który często jest utożsamiany z depresją, ponieważ objawy są podobne.
I bez względu na to, jak bardzo byśmy chcieli, żeby było lepiej, starajmy się myśleć pozytywnie i skupiać się na byciu bardziej energicznym, my wciąż czujemy się chorzy i wyczerpani.
Powodem, dla którego tak się dzieje, jest to, że tak nasza dusza potrzebuje czasu na uzdrowienie, to samo, czego potrzebują złamane kości. Chociaż nie możemy zobaczyć duszy, jest ona tak samo ważna jak świątynia, w której przebywa, dlatego też powinniśmy traktować duszę tak poważnie, jak obrażenia ciała.
Jeśli zignorujemy te znaki, może to doprowadzić do bardzo poważne konsekwencje, takie jak przewlekły lęk, problemy ze zdrowiem psychicznym i depresja. Oto 10 oznak, że nasza dusza jest zmęczona i brakuje jej energii.
1. W ciągu dnia jest wszystko, czego byśmy sobie życzyli położyć się i odpocząć. Często zasypiamy i czasami trudno nam wstać i wstać z łóżka. Śpimy niespokojnie w nocy, ponieważ mamy intensywne sny i koszmary, które wydają się niezwykle realistyczne.
2. Boli nas całe ciało. Bez powodu odczuwamy napięcie, zawroty głowy, bóle brzucha, niewyraźne widzenie, często występują też bóle głowy. Chcemy poczuć się lepiej, wiemy, że nic nam nie dolega, ale nic na to nie możemy poradzić.
3. Kiedy ktoś pyta nas, co jest z nami nie tak, nie wiemy, jak mu odpowiedzieć, bo my też nie nie wiemy, co dokładnie czujemy. Wiemy, że to, co dzieje się w nas, jest czymś złożonym i głębokim, ale nie potrafimy w żaden sposób opisać, dlaczego tak się czujemy i, co ważniejsze, dlaczego nie możemy wyjść z tego uczucia.
4. Często czujemy fragmentaryczne i zdezorientowane, ponieważ nasz umysł i ciało nie są zsynchronizowane. Ciągle o czymś zapominamy i czujemy się zagubieni. Jakby nie należały do tego świata...
5. Wszystkie nasze emocje są podwyższone. Czujemy się bardzo emocjonalnie i płaczemy bez wyraźnego powodu. Czasami czujemy, że nasze serce eksploduje z miłości, a czasami wydaje nam się, że zaraz się złamie. Dlatego tak bardzo boimy się emocji i otwarcia na innych.
6. Mamy łagodne ataki paniki lub przewlekły niepokój.
7. Czujemy się bardzo samotny nawet gdy jesteśmy z innymi ludźmi. Zaczynamy je kwestionować i czy możemy im ufać, ponieważ przez większość czasu jesteśmy w defensywie.
8. Mamy zgorzkniałe, zazdrosne, gniewne lub pełne urazy myśli o wszystkim, co dzieje się wokół nas, chociaż poza tym jesteśmy bardzo współczującymi i troskliwymi, wybaczającymi osobami.
9. Nasze ciało jest słabi i każdy ruch nas wyczerpuje. Brakuje nam energii, a ćwiczenia już nas nie cieszą, bo stały się (zbyt) męczące.
10. Często jesteśmy strach i niepewność co do naszej przyszłości. Czasami czujemy się tak wyczerpani, że mamy ochotę spakować walizki i zacząć od nowa, ponieważ nie cieszymy się już rzeczami, które kiedyś nas uszczęśliwiały.
Jeśli też tak się czujesz, to najwyższy czas, tak stawiaj siebie na pierwszym miejscu i dbaj o swoją duszę. Odpoczywaj tyle, ile potrzebujesz. Wyłącz swój telefon i spędzić trochę czasu ze swoimi ulubionymi rzeczami.
Przygotuj się gorąca kąpiel, medytować, odtwarzać ulubioną muzykę i spędzać więcej czasu z ludźmi, których kochasz najbardziej.
Unikaj negatywnych myśli i przestań krytykować. Naucz się równoważyć swoją energię.
Kiedy naprawdę zwrócisz uwagę na to, czego chce twoja dusza, będziesz w stanie usunąć ze swojego życia wszystko, co sprawia, że czujesz się tak udręczony i osłabiony. Wtedy będziesz mogła skupić się na pozytywnych myślach i doświadczeniach, a piękno i pozytywna energia będą od Ciebie promieniować.
