Me enseñaste que no necesito a nadie para ser feliz. Pero olvidaste enseñarme a ser feliz sin ti.
¿Conoces esa sensación? Te despiertas por la mañana y por un instante olvidas que esa persona ya no está a tu lado. O lees el teléfono para contarle la noticia, y entonces recuerdas que... Tu primer instinto sigue siendo llamarla: a ella, a él, a ti.
Cuando estabas aquí todo estaba claro.
Cada problema tenía solución porque la encontramos juntos. Cada dolor era soportable porque estuviste ahí para mí hasta que pasó. Cada decisión era más fácil porque tenía a alguien que me conocía de pies a cabeza.
Me advertiste sobre la gente que estaba fingiendo. Viste las mentiras que no quería ver. Siempre decías: «No confíes demasiado rápido. No le entregues tu corazón a cualquiera que sea amable».
Jezila sem se. Mislila sem, da si preveč sumničav, preveč previden. Šele zdaj razumem, da si me le varoval pred svetom.
Me sentí valiente contigo.
No por valentía, sino porque sabía que si caigo, tú estarás ahí. Si tropiezo, me sostendrás. ¿Cómo puedo no tener miedo ahora que te has ido?
Dependí de ti sin darme cuenta.
Mientras me enseñaste a ser independiente, me volví dependiente de tus consejos. Mientras me enseñaste que no necesito a nadie para ser feliz, yo... Te necesitaba para todo.Por cada sonrisa, cada decisión, cada mañana.
No sé cómo tomar una decisión sin tu opinión. No sé si puedo confiar en esa persona porque no hay nadie que me diga la verdad. No sé si estoy haciendo lo correcto porque no hay nadie que me señale mis errores. Eras mi brújula.Ahora me siento perdido.
Olvidaste prepararme para la vida sin ti.
Obljubil si, da bom vedno v redu. Verjel si vame bolj kot sama. Pozabil pa si povedati, kako naj bom v redu, ko te ne bo ob meni.
Naučil si me leteti, pozabil pa si me naučiti pristajati. Dal si mi krila, ne pa tal pod nogami. Zdaj sem sama in No sé si lo sé. živeti brez tvojega vodenja. Ne vem, ali znam biti srečna brez tvojega nasmeha. Ne vem, ali znam biti jaz brez tebe.
El mundo sigue igual
La misma música que escuchábamos juntos. Los mismos lugares que caminábamos. Las mismas historias que te encantaba escuchar. Los mismos momentos del día en los que siempre me llamabas.
El mundo seguía igual, pero solo yo cambiaba. Cosas, Eso me hizo feliz, ahora me lastima.Los lugares donde era feliz ahora duelen. Incluso mi sonrisa duele porque sé que ya no puedes verla.
Ljudje pravijo: “Čas pozdravi rane.” Kako naj jim povem, da te ne želim pozabiti? Da te ne želim “preboleti” kot prehlad? Da je del mene odšel s teboj in se nikoli ne bo vrnil?
Todavía escucho tu voz.
En los momentos difíciles, aún escucho tu voz: «Tú puedes». Cuando tengo miedo, escucho: «Eres valiente». Cuando dudo de mí mismo, escucho: «Creo en ti».
Quizás esto es lo que querías – para convertirse en parte de ti para siempre. Para que no olvide tus palabras, incluso cuando ya no estés conmigo. Para que lleve tu amor contigo, incluso cuando ya no pueda abrazarte.
La historia no termina aquí.
No me detendré en el dolor. Encontraré una manera de seguir viviendo. No sin ti, sino contigo en mi corazón. Aprenderé a tomar decisiones, pero seguiré escuchando tu voz dentro de mí.
Aprenderé a confiar en la gente, pero recordaré tus advertencias. Aprenderé a ser feliz porque sé que eso es lo que quiero..
Me enseñaste a amarme a mí mismo.
Ahora tengo que aprender a vivir con ese amor, incluso cuando ya no estés aquí para recordármelo. Esa es la lección más difícil que me dejaste. Al mismo tiempo, el mayor regalo es saber que soy digno de amor. Incluso el tuyo, que nunca terminará.
Gracias por enseñarme a ser fuerte.