Na 18 maanden reizen door Azië zijn we een beetje vergeten wat het betekent om punctueel en precies te zijn en vooral alles met een gezonde mate van nauwkeurigheid te benaderen. Nou, niets daarvoor. Vandaag zorgde mevrouw Duitsland ervoor dat we een klap kregen die naar dit alles rook.
"Nee’, zei de meneer achter de autoverhuurbalie. Het was iets na 8 uur 's ochtends toen we een rustige vlucht hadden Alp geland in Frankfurt. Omdat de gegevens auto bestellingen voor onze 5-daagse verkenning van Duitsland ze kwamen niet overeen met de informatie op onze creditcard, dat is alles wat we verdienden. "Nee.” En daarna twee uur bellen en we waren al bij: "Geen probleem, onze excuses. We zullen je opwaarderen van half naar fiat cabrio.” Whoooooo! Laat de rajza beginnen.
Onze taak de komende dagen is om erin te duiken kinderwereld zo genoemd Speelgoed wegen, die loopt van van het middeleeuwse Erfurt naar van het zuiden van Neurenberg. En vandaag zijn we natuurlijk ergens anders begonnen dan in het museum porseleinen poppen. Duizenden van hen. Alles met bijna te veel menselijke ogen en uitnodigingen die iets voor jou zullen zijn fluisterde op het oor.
En wanneer het gebeurde katka na een goed uur trok ze zelf haar jas aan en nam die in haar handen porseleinen kindje, was het nodig om in te springen met: "Schat, laten we verder gaan. Er staat ons vandaag nog veel te wachten."
Erfurt het is Ljubljana soortgelijke stad. Iets meer dan 200.000 inwoners, een verkeersluw centrum, kleurrijke gevels van huizen en heerlijke boetiekcafés en restaurants.
We waren aan het lopen. Foto's. Ze was aan het genieten heerlijke chocolade en meer lekkerder bier. En als klap op de vuurpijl een echt Duits diner in het gezelschap van een lange toog en een mooie buste. Twee.
Nu vielen we in bed. Ergens beneden in de stadsbeek kwakende eenden en hier en daar hoor je de bel van een fiets die van het pad af komt. We zullen geen tv kijken omdat Angela bespaart nog steeds Griekenland, en bij de grensovergangen met Kroatië staan waarschijnlijk nog kilometers files. We eten er liever nog een een stuk chocola.
O, nog één ding. Twintig kilometer voor Erfurt gaf de "Italiaan" het op. Uitgeademd. Hij stond in de wachtruimte en spuugde iets walgelijk diks uit. Nou, meneer German kwam met een Duitse sleepwagen en bracht hem naar de operatie. Dus. Morgen krijgt hij een nieuwe auto. Ik hoop echt dat het een Volkswagen is!
Lees de andere delen van het reisverslag:
#1 Speelgoedweg / #2 Speelgoedweg / #3 Speelgoedweg / #4 Speelgoedweg
