Nog twee weken en dan begint "deze gekke decembermaand". Weersvoorspellers voorspellen sneeuw tot in de laaglanden, rokers buiten zijn al belachelijk aan het puffen en blazen elke dag wittere rookwolken, de gezichten van mensen verschuilen zich al diep achter hun kraag. Ik zit hier achter mijn computer, nadenkend...
.... Ik ben aan het analyseren, plan hoe ik de afgelopen maand zal doorbrengen en ga deze keer echt naar een warme plek, waar palmbomen groeien en kokosnoten uit de lucht vliegen.
Zonder te klagen weet ik dat sommigen van jullie de eerste sneeuwvlokken al hebben gezien en veel mensen zijn er al behoorlijk ziek van, en de kinderen zingen al dat liedje over de winter
wit in de winter. Ik weet dat de warme dagen voorbij zijn, althans voorlopig, en ik weet dat ze terug zullen komen, maar ik krijg er koude rillingen van... Ik krijg het al koud als ik eraan denk hoe winderig en ijskoud het buiten is. Ik kan met geen mogelijkheid uit de dekens komen die mij omringen, ik kan met geen mogelijkheid mijn warme sokken en mijn warme pyjama uittrekken. Al mijn theorie over de relativiteit van kou wordt op zijn kop gezet als ik mijn zus in korte mouwen zie, zonder warme trui en sokken.
#174 Stadsmagazine - VAN 18 NOVEMBER TOT 2 DECEMBER door Stadsmagazine
Lees het volledige hoofdartikel in de gedrukte editie #174.
