Het enige dat blinkt is niet goud - vooral niet als dat goud hoge snelheden en acceleratie beloofde. We presenteren een lijst met auto's die high-performance fans de afgelopen twee jaar hebben teleurgesteld vanwege hun overgewicht en hybridetechnologie. Dus 7 iconische automodellen die niet veel goeds voorspellen voor de toekomst van het autorijden.
De technologische vooruitgang brengt veel verbeteringen met zich mee, vooral op het gebied van efficiëntie en milieuvriendelijkheid, maar de introductie van hybride technologieën in klassieke sport- en luxeauto’s brengt vaak ongewenste neveneffecten met zich mee. Het extra gewicht van batterijen en de complexiteit van hybridesystemen verminderen de wendbaarheid, dynamiek en rijeigenschappen die cruciaal zijn geweest voor de populariteit van deze modellen. Laten we tien auto's eens nader bekijken die autoliefhebbers juist vanwege deze compromissen teleurstelden.
1. Mercedes-Benz C63 AMG (hybride)
Een van de grootste teleurstellingen voor high-performance-fans was de recente transformatie van de Mercedes-Benz C63 AMG naar een hybride. In plaats van de vorige 4,0-liter V8-biturbomotor, die 503 pk (375 kW) en 700 Nm koppel produceerde, combineert de nieuwe hybride aandrijving een 2,0-liter viercilinder met een elektromotor voor een totaal vermogen van 671 pk (500 kW) en 1020 Nm koppel. Ondanks het toegenomen vermogen verminderde het extra gewicht van de accu’s de wendbaarheid en dynamiek van de auto aanzienlijk.
Wat hen dwars zat: Het ontbreken van het kenmerkende geluid van de V8-motor, het extra gewicht dat de wegligging beïnvloedt en het gevoel dat de nieuwe hybride niet dezelfde emotionele impact bereikt als het vorige model.
Wat maakte indruk op hen: Uitstekend vermogen en koppel, geavanceerde technologie en verbeterd brandstofverbruik.
2. Ford Mustang Mach-E GT
Elektrische Mustang? Ja, dat lees je goed. Met 480 pk (358 kW) en 860 Nm koppel belooft de Mach-E GT veel, maar het elektrische karakter van het voertuig levert niet hetzelfde geluid en gevoel als een traditionele Mustang V8. Een tijd van 0-100 km/u van 3,5 seconden is indrukwekkend, maar puristen beweren dat er iets ontbreekt.
Wat hen dwars zat: Het ontbreekt aan die karakteristieke ‘brom’ van de motor en uitlaat die je van een Mustang verwacht. Het elektrische karakter van het voertuig wijkt voor sommigen te veel af van de traditie.
Wat maakte indruk op hen: Uitzonderlijke acceleratie, geavanceerde technologie en gebruiksgemak dankzij de elektrische aandrijving.
3. Toyota GR Supra 2.0
De Toyota Supra is een icoon, maar de 2,0-literversie liet veel prestatiefans ontevreden achter. Hoewel de 2,0-liter motor met 255 pk (190 kW) en 400 Nm koppel niet bepaald slecht is, voldoet hij gewoon niet aan de verwachtingen die bij de naam Supra horen. De acceleratie van 0 naar 100 km/u in 5,2 seconden is behoorlijk, maar liet liefhebbers van prestatieauto's niet bepaald sprakeloos achter.
Wat hen dwars zat: Het gebrek aan vermogen vergeleken met de 3.0-versie, het gevoel dat ze ‘een klasse naar beneden rijden’ en het ontbreken van dat brute vermogen dat de Supra belooft.
Wat maakte indruk op hen: Hetzelfde wendbare chassis en dezelfde rijeigenschappen als het krachtigere model, samen met een aantrekkelijk ontwerp.
4. BMW M3 G80
De BMW M3 G80 is de nieuwste versie van de legendarische sportsedan, maar het polariserende ontwerp heeft velen teleurgesteld. De 3,0-liter twin-turbo zes-in-lijn met 473 pk (353 kW) en 550 Nm koppel biedt topprestaties, maar sommige fans bleven in de war door zijn gedurfde uiterlijk.
Wat hen dwars zat: Controversieel ontwerp van de voorkant dat veel kritiek heeft gekregen. Sommigen beweren dat de look te ver verwijderd is van de klassieke elegantie van eerdere modellen.
Wat maakte indruk op hen: De prestaties zijn ongetwijfeld op hun hoogtepunt, met uitstekende rijeigenschappen en geavanceerde technologie.
5. Alfa Romeo Giulia Quadrifoglio
De Alfa Romeo Giulia Quadrifoglio is een premium sportsedan met een 2,9-liter twin-turbo V6-motor die 505 pk (377 kW) en 600 Nm koppel produceert. Ondanks de indrukwekkende cijfers en uitstekende rijeigenschappen waren sommige liefhebbers teleurgesteld door de problemen met de betrouwbaarheid en de bouwkwaliteit. Acceleratie vanaf 0 tot 100 km/u in 3,8 seconden is het fantastisch, maar de veelvuldige problemen met de elektronica en materialen van het interieur verminderden het rijplezier.
Wat hen dwars zat: Veelvoorkomende betrouwbaarheidsproblemen, kwaliteit van interieurmaterialen en hoge onderhoudskosten.
Wat maakte indruk op hen: Uitstekende rijeigenschappen, krachtige motor en uniek Italiaans design.
6. BMW M5 2025
De nieuwste BMW M5 2025 schakelde over op hybride technologie, wat voor meer vermogen maar ook voor meer gewicht zorgde. Zijn 4,4-liter twin-turbo V8, nu gekoppeld aan een elektromotor, produceert 750 pk (559 kW) en 1.000 Nm koppel. Ondanks deze indrukwekkende cijfers verminderde het extra gewicht van de accu's, dat 600 kilogram bedraagt, de wendbaarheid en dynamiek van de auto, waar de M5 altijd bekend om stond, aanzienlijk.
Wat hen dwars zat: Overmatig gewicht dat het rijgedrag en de wendbaarheid vermindert, het gevoel dat de nieuwe M5 niet dezelfde rijervaring heeft als eerdere modellen, en een minder uitgesproken motorgeluid door hybride technologie.
Wat maakte indruk op hen: Uitstekend vermogen en koppel, geavanceerde technologie, verbeterde brandstofefficiëntie en prestaties ten opzichte van zijn juridische voorganger (acceleratie van 0 naar 100 km/u in ongeveer 3,3 seconden).
Conclusie: Wat al deze auto’s gemeen hebben is dat ze door de introductie van hybride technologieën en het extra gewicht van de accu’s een deel van hun vroegere dynamiek en rijeigenschappen hebben verloren. Hoewel de nieuwe technologieën indrukwekkende vermogens- en koppelcijfers opleverden, werden de auto's zwaarder en minder wendbaar, wat veel autoliefhebbers teleurstelde.
7. Mercedes-Benz G-Klasse (elektrische aandrijving)
De Mercedes-Benz G-Klasse, ook wel bekend als de G-Wagen, heeft een legendarische status bereikt met zijn robuuste ontwerp en offroad-prestaties. De nieuwe elektrische versie van de G-Klasse stelde echter veel liefhebbers teleur. De elektrische aandrijving voegt extra gewicht toe aan de accu’s, wat een negatieve invloed heeft op de wendbaarheid en offroad-prestaties waar de G-Klasse bekend om stond.
Wat hen dwars zat: Het extra gewicht van de accu's, waardoor de offroad-capaciteiten en wendbaarheid van het voertuig afnemen, evenals het ontbreken van een karakteristiek motorgeluid.
Wat maakte indruk op hen: Milieuvriendelijke technologie, indrukwekkende kracht van de elektrische aandrijving en geavanceerde technologie binnenin.
Conclusie
Wat al deze auto’s gemeen hebben is dat ze door de introductie van hybride technologieën en het extra gewicht van de accu’s een deel van hun vroegere dynamiek en rijeigenschappen hebben verloren. Hoewel de nieuwe technologieën indrukwekkende vermogens- en koppelcijfers opleverden, werden de auto's zwaarder en minder wendbaar, wat veel autoliefhebbers teleurstelde.
Het voor de hand liggende probleem met deze nieuwe modellen is dat de compromissen die nodig zijn om hybride systemen te introduceren een negatieve invloed hebben op de kwaliteiten die deze auto's zo populair maakten. Het extra gewicht en de complexiteit van hybridesystemen verminderen het gevoel van verbondenheid met het voertuig en de rijervaring die fans van prestatieauto’s verwachten. Ondanks de technologische vooruitgang lijken hoge prestaties en een laag gewicht de belangrijkste factoren te blijven die nog steeds het meest worden gewaardeerd door snelheids- en prestatieliefhebbers.
