Kinderen opvoeden is allesbehalve eenvoudig werk. Als ouders willen we alleen het beste voor onze kinderen, maar daarmee bewijzen we hen onbewust een slechte dienst.
Als je zelf ouder bent, dan weet je dat dit zo is opvoeding van kinderen alles behalve eenvoudig. Iedereen heeft zijn eigen onderwijsmethoden, zijn eigen aanpak. Deze zijn vaak gebaseerd op wat we zelf in onze kindertijd hebben meegekregen.
Ervaringen in het vroege leven zijn cruciaal voor de ontwikkeling van psychologisch gezonde individuen, dus het is goed om je bewust te zijn van fouten en er bewust mee om te gaan. Een psycholoog Ronald E. Riggio In een artikel gepubliceerd op Psychology Today presenteerde hij vier soorten ouderschap waar ouders hun kinderen geen plezier mee doen.
1. Bestraffend ouderschap
Autoritair ouderschap kenmerkt zich door strikte naleving van regels en veel controle en dominantie over het kind. Vooral het gebruik van straf is schadelijk. Als onderwijsstrategie is dit eenvoudigweg niet effectief; bovendien kan het zelfs psychologisch schadelijk zijn voor het kind. Als gevolg hiervan kunnen kinderen negatieve emoties ontwikkelen, zoals angst, woede en schuldgevoel. Leven met voortdurende straffen als we iets niet goed doen, kan leiden tot pijn of stress. Bovendien werkt straf niet om kinderen aan te moedigen om gewenst gedrag te vertonen; het leert hen alleen slecht gedrag te vermijden. Dit kan zelfs leiden tot woede of wrok.
2. Helikopter-ouderschap
Ouders die het gedrag van hun kinderen intensief in de gaten houden en boven hen hangen, staan bekend als ‘helikopterouders’. Zij nemen beslissingen voor de kinderen en proberen hen te beschermen tegen de gevolgen. Ze zijn overdreven beschermend - ze laten het kind niet toe om beslissingen te nemen en onafhankelijk te handelen. Talrijke onderzoeken hebben aangetoond dat helikopteropvoeding het leiderschapspotentieel van een kind schaadt en leidt tot een laag zelfbeeld bij kinderen en een te grote afhankelijkheid van ouders.
3. Onafhankelijk ouderschap
De opvoedingshouding 'alles mag' kan het resultaat zijn van ouders die een beetje 'kieskeurig' zijn over hun opvoeding, maar ook van overdreven toegeeflijke ouders die aan elke gril van hun kind toegeven. Er is vrijwel geen sprake van opvoeding van kinderen. Ouders die hun kinderen verwaarlozen, laten ze opgroeien terwijl ze de hele tijd tv of YouTube kijken. Ze stellen ook geen grenzen voor kinderen, dus alleen zij weten hoe ze deze moeten volgen. Deze kinderen hebben doorgaans een gebrek aan zelfbeheersing en hebben een groot tekort aan communicatieve vaardigheden. Kinderen die door hun ouders in de watten worden gelegd door nooit ‘nee’ te zeggen, ontwikkelen ook een slechte zelfbeheersing en het gevoel ergens recht op te hebben.
4. Inconsistent ouderschap
Ouders die inconsistent zijn in hun opvoeding – soms responsief, warm en ondersteunend, soms koud en ongevoelig – zenden gemengde signalen naar het kind. Dit kan onzekerheid en overmatige zorgen bij het kind veroorzaken. In veel gevallen vertonen kinderen van inconsistente ouders hetzelfde patroon van inconsistentie – afwisselend warm en koud – in hun interpersoonlijke relaties als volwassene.
