Kunstmatige intelligentie (AI) neemt geleidelijk taken over waarvan we ooit dachten dat alleen mensen deze konden doen. Wat betekent dit voor de toekomst van werk? Zal AI ons bevrijden of ons van onze betekenis beroven? En hoe kunnen we ons voorbereiden op een wereld waarin werk misschien niet langer een centraal onderdeel van ons leven is?
Denk aan het gevoel toen u voor het eerst over zelfrijdende auto’s hoorde. Spannend, nietwaar? Maar al snel rees de vraag: hoe zit het met alle vrachtwagen- en taxichauffeurs? Een soortgelijk lot overkomt nu veel beroepen die tot nu toe veilig waren voor automatisering. Dankzij kunstmatige intelligentie verandert de arbeidswereld sneller dan we ooit hadden gedacht.
Avital Balwit, hoofd van Frontier AI bij Anthropic, uitte in haar recente overweging haar bezorgdheid dat de komende drie jaar haar laatste jaren zouden kunnen zijn dat ze daadwerkelijk zou werken. En dit is niet omdat ze met pensioen wil, maar vanwege de snelle vooruitgang van de kunstmatige intelligentie, die velen van ons dreigt zonder traditioneel werk te laten zitten.
Hoe de gebruikersinterface het spel verandert
We bevinden ons in een tijdperk waarin elke nieuwe generatie AI-modellen steeds capabeler en veelzijdiger wordt. Kunstmatige intelligentie kan al gegevens schrijven, vertalen, analyseren, belastingaangiften voorbereiden en vele andere taken uitvoeren die ooit het domein van de mens waren. Het is niet nodig dat de gebruikersinterface beter wordt dan de beste persoon in een bepaald vakgebied; het is voldoende dat zij beter is dan de gemiddelde werknemer op dit gebied om enorme veranderingen op de arbeidsmarkt te veroorzaken.
Misschien wel het meest beangstigende aspect van deze ontwikkeling is echter dit: UI is de automatisering van automatisering. Dit betekent dat UI niet alleen de taken kan uitvoeren die we normaal doen, maar ook het proces van verbeteren en leren zelf kan automatiseren. Dit plaatst ons op een uniek keerpunt in de geschiedenis, waar we ons afvragen: zal werk nog bestaan?
De psychologie van werk en wat het betekent om zonder werk te zijn
Werk is al lang meer dan alleen een manier om geld te verdienen. Het geeft ons ook een gevoel van doel, status en sociale inclusie. Talrijke onderzoeken hebben aangetoond dat werkloosheid vaak leidt tot meer angst, depressie en een slechtere lichamelijke gezondheid. Maar houdt het eigenlijk verband met het verlies van werk zelf of met het verlies aan inkomen en sociale status dat werk met zich meebrengt?
Als iedereen vanwege UI werkloos zou zijn en tegelijkertijd een verzekering had universeel basisinkomenzou de stigmatisering van de werkloosheid kunnen worden verminderd. Tijdens de COVID-19-pandemie zagen we dat degenen die tijdelijk werkloos waren o lager stressniveau als degenen die in dienst bleven. Misschien is de sleutel binnen een gevoel van gedeelde ervaring en het feit dat werkloosheid niet langer een persoonlijk falen is, maar het resultaat van bredere maatschappelijke veranderingen.
Welke beroepen zijn (voorlopig) veilig?
Sommige beroepen kunnen nog steeds de menselijke aanraking vereisen. Therapie, spirituele begeleiding, zorg voor kinderen en ouderen zijn voorbeelden van werk waarbij niet alleen technische prestaties belangrijk zijn, maar ook emotionele verbinding en empathie. Balwit gebruikt de term “nostalgische beroepen'om werken te beschrijven waarin het menselijke element altijd zal worden gewaardeerd, zelfs als de gebruikersinterface technisch superieur is.
Hoe bereid je je voor op een toekomst zonder werk?
In plaats van UI gezien als een bedreigingkunnen we het aanvaarden als een kans om ons leven te transformeren. Dit zou kunnen betekenen dat we activiteiten gaan ondernemen die ons gelukkig maken, ongeacht of we daar de beste in zijn. Onderzoekers die zich al voorbereiden post-UI in de toekomst benadrukken hoe belangrijk het is om ons te concentreren op de dingen die we doen voor vreugde en niet voor noodzaak.
Daarnaast is het belangrijk dat wij als samenleving praten over opties als een universeel basisinkomen en hoe we UI kunnen gebruiken om de kwaliteit van leven te verbeteren, in plaats van bang te zijn voor de impact ervan op de werkgelegenheid.
Conclusie
De toekomst van werk is onzeker, maar één ding is duidelijk: kunstmatige intelligentie zal de manier waarop we leven veranderen. Zullen we deze verandering met open armen omarmen en gebruiken om een betere samenleving vorm te geven, of blijven we gevangen in angst voor het onbekende? Het antwoord op die vraag ligt in onze handen – en hoe we ons voorbereiden op een toekomst die sneller komt dan we misschien denken.
