Toen Dyson zijn mislukte elektrische auto onthulde, kregen we een glimp te zien van de meest opwindende 'wat als'-gedachte in de autogeschiedenis.
Vergeet alles wat je denkt te weten over Dyson. Sir James Dyson – de man die u de draadloze stofzuiger gaf die NASA benijd – besloten jaren geleden om de wereld te laten zien hoe de toekomst van mobiliteit eruitziet. Het resultaat? Dyson elektrische auto. Een indrukwekkende elektrische SUV die qua specificaties kon concurreren met de Tesla Model X, maar er futuristischer uitzag dan de Neom City.
Maar voordat je het ook maar op straat kon zien, stortte het project in. Dyson legde de machine vlak voor de start stil, investeerde 500 ingenieurs en meer dan £ 500 miljoen en creëerde iets dat nu alleen nog bestaat op foto's en in de automythe. Dus vandaag, met een traan in de ogen en ironie op de tong, verdiepen we ons in wat had kunnen zijn.
Tech-dromen: adembenemende specificaties
De Dyson SUV – de interne naam van het project is nooit bekendgemaakt – is gebouwd op een modulair elektrisch platform dat ontworpen is voor verschillende carrosserievarianten. Het voertuig zou worden aangedreven door twee Dyson-elektromotoren, één op elke as, met gedeelde vierwielaandrijving en één versnelling. Niets meer, niets minder – alleen pure kracht en efficiëntie.
Batterij? Modulair, in verschillende afmetingen en, let op: ook klaar voor de toekomst met vaste elektrolyten (solid-state-technologie). In theorie zou dit een van de eerste voertuigen zijn die klaar zijn voor de batterij-evolutie zonder grote aanpassingen.
Ook de afmetingen waren ambitieus:
- Lengte: tussen 4.700 en 5.100 mm
- Hoogte: tot 1.800 mm
- Wielbasis: tot 3.350 mm
- Bodemvrijheid: maar liefst 300 mm
- Fietsen? Gigantisch 24-inch aerodynamisch monster
Dat betekent een voertuig met een langere wielbasis dan een Rolls-Royce Cullinan en een betere bodemvrijheid dan een Range Rover, maar toch met een lage, salonachtige rijpositie voor maximale efficiëntie en comfort.
Het interieur van de toekomst: geen leer, geen schakelaars, geen compromissen
In de cabine vindt u zeven stoelen die zijn ontworpen met het oog op uw houding. Dyson heeft openlijk gezegd dat hij een hekel heeft aan "fauteuilstoelen uit de jaren 30". In plaats van leer is er een textiel interieur, een centraal infotainmentscherm en geen klassieke meters: alles wordt via het HUD-systeem op de voorruit geprojecteerd. Airconditioning? Luchtfiltratie met de eigen technologie van Dyson. Zijspiegels? Camera's natuurlijk.
Het ontwerp dat we in het museum willen – of in de toekomst
Een zeer lage voorruit, vloeiende lijnen zonder onnodige randen, een minimalistische voorkant met Aston Martin-koplampen, volledig verborgen deurgrepen en achterlichten die hoog in de hoeken van de achterklep zijn geplaatst. Een auto die lijkt op een kruising tussen een Tesla en een ruimtecapsule.
De auto zou ook adaptieve luchtvering krijgen: de vering zou verlaagd worden voor een betere aerodynamica tijdens het rijden, en indien nodig verhoogd voor meer bodemvrijheid.
Waarom is dat dan niet gebeurd?
Het project werd uiteindelijk in oktober 2019 geannuleerd. Dyson betaalde £7,8 miljoen van de ontvangen steun terug aan de overheid, ondanks het feit dat hij zelf meer dan een half miljard pond in het project had geïnvesteerd. Er waren meer dan 500 mensen werkzaam, waaronder projectmanager Ian Minards, een voormalig werknemer van Aston Martin. In Singapore groeide al een productielocatie en het Britse testcentrum op RAF Hullavington ontwikkelde zich tot een ware mini-Nürburgring.
Volgens Dyson is er geen sprake van een "productmislukking", maar van een economische realiteit: de auto zou simpelweg te duur zijn voor de markt. Maar zelfs al zal er nooit een auto zijn, Dyson is nog steeds bezig met de ontwikkeling van solid state batterijen. Misschien kunnen we er ooit mee stofzuigen... of autorijden?
Wat kunnen we tot slot zeggen?
Dyson SUV is de grootste elektrische auto die we nooit zullen rijden. Volgens de specificaties zou het een van de meest geavanceerde elektrische voertuigen van zijn tijd kunnen zijn, klaar voor een solid-state toekomst, met een ontwerp dat meer op een ruimteschip lijkt dan veel van de huidige conceptauto's. De prijs zou waarschijnlijk astronomisch zijn, maar als je kijkt naar de huidige Rivians, Lucids en Tesla's, hoeft het niet per se te mislukken.
Maar misschien is dat wel het meest Britse aan dit hele idee: iets briljants creëren en dan je hoofd omhoog houden en zeggen: "Nee, dank je wel." Sir James Dyson, wij buigen.
