Gigantische windturbines die uit de grond komen behoren tot het verleden. De toekomst van alternatieve energie ligt in zwevende ballonnen. Altaeros Energies heeft de onthulling aangekondigd van een project in Alaska dat het wereldrecord voor de hoogste windturbine zal breken. Het is een echte energiecentrale die in de lucht zweeft!
Op hoogte 300 meter zal zijn ACCU (Drijvende luchtturbine of drijvende windturbine) bedrijven Altaeros Energieën voor meer dan 80 meter hoger dan de huidige wereldrecordhouder: een windturbine Vestas V164-8MW.
BAT is ontworpen om energie op te wekken met lage kosten voor afgelegen steden die momenteel worden aangedreven door dure dieselgeneratoren. Dergelijke plaatsen omvatten bijvoorbeeld afgelegen eilandgemeenschappen, geïsoleerde boerderijen, reddingsorganisaties in door rampen getroffen gebieden en zelfs militaire bases.
BAT gebruikt s helium geladen granaten om naar grote hoogten te stijgen waar ze zich bevinden de winden sterker en consistenter. In het midden bevindt zich de opblaasbare turbine rotor, die via stevige afmeerkabels elektriciteit naar een basis op de grond stuurt. Vorig jaar werd de technologie voor het laatst getest en het prototype doorstond met succes windsnelheden tot 73 kilometer per uur op een hoogte van 150 meter.
In de toekomst zullen naar verwachting ook drijvende ballonnen van BAT stijgen 600 meter hoogten en hun constructie zullen zijn negentig procent goedkoper van staande windturbines. Anders wordt de drijvende ballontechnologie geleend van de bestaande zogenaamde Zeppelins, die worden gebruikt om communicatie- en weersatellieten hoog boven de aarde te tillen. Altaeros daarentegen ontwikkelde het vermogen om de hoogte aan te passen om de energieopbrengst te vergroten. Hierdoor kan het apparaat op de hoogte worden geplaatst waar de wind het sterkst is en dus produceert tot drie keer meer energie dan gewone stationaire windturbines.
Het bedrijf dat ze hebben opgericht Ben Glas En Adam Rein, begon zijn activiteiten in 2010, en sindsdien, sindsdien zakelijke engelen en sommige staatsfondsen hebben al meer dan een miljoen euro aan fondsen ingezameld. De CEO van het bedrijf, Ben Glass, zei dat hij een kilowattuurprijs van ongeveer verwacht 13 cent, wat nog steeds erg duur is in vergelijking met de markt. Echter, twee keer zo goedkoop voor Alaska, die gemiddeld 25 cent per kilowattuur betaalt. In sommige afgelegen gebieden kan de prijs oplopen tot 72 cent per kilowattuur. In de toekomst wil hij ook aan Altaeros leveren kust van de Stille Oceaan, waar de autoriteiten het testen van drijvende windturbines al hebben goedgekeurd. In dergelijke gebieden is het water te diep om standaardfunderingen voor staande offshore windturbines onder water te zetten.
