Sylphide

De sylf is het eerste en tegelijkertijd het centrale wezen van het romantische ballet. Het werk is een van de eerste grote romantische balletten ter wereld, en zeker een van de oudste die nog steeds wordt opgevoerd. Dankzij de choreografie, het kostuumontwerp en de muziek laten we ons zonder uitzondering met een glimlach achter in de magische wereld van de verbeelding waarin Sylphida leeft. Het werk is zo aanlokkelijk dat de choreografie van August Bournonville, de Deense balletmeester, synoniem wordt en een stereotiepe uitvoering wordt voor ballet in het algemeen. Het verhaal van het titelpersonage begon bijna tweehonderd jaar geleden bij de Opera van Parijs, toen Filipa Taglioni het werk voor haar dochter Marie Taglioni ensceneerde, en een paar jaar later kwam Sylphide tot leven in een nieuwe enscenering op het podium van de Koninklijke Deense Ballet. De Deense versie is bewaard gebleven en beleeft de laatste jaren een heropleving, omdat ze mensen naar de grootste opera- en ballethuizen ter wereld trekt, zoals Parijs, Boston of het Bolsjojtheater in Moskou. Dit keer kunnen we het werk voor het eerst volgen in de uitvoering van het balletensemble SNG Opera en Ballet Ljubljana met dirigent Marko Gašperšič en Frank Andersen, die de choreografie bepaalden. Mikael Melbye verzorgde het kostuumontwerp en de scenografie, waardoor de muziek van Herman Severin Løvenskiold zal vloeien. Het verhaal van de Sylphide neemt ons mee naar Schotland, naar een jonge boerenjongen, James, die vlak voor zijn huwelijk wordt verleid door het mythische wezen waarnaar het werk zijn naam ontleent. James volgt haar naar een magische fantasiewereld, en zijn reis begint het tragische verhaal van een jonge man die zijn leven riskeert voor ware liefde. Vanaf de allereerste uitvoering werd Sylphide een heldin die de deur wijd opende voor nieuwe balletachtige, etherische wezens.