Vandaag kwam ik langs de plek waar we elkaar voor het eerst ontmoetten, en in plaats van tranen te vergieten, glimlachte ik toen ik me onze eerste blikken en aanrakingen herinnerde.
Het was leuk totdat je na verloop van tijd je ware zelf liet zien. Wat was ik naïef toen ik in ons geloofde en niet wilde zien wie jij bent, wie wij zijn. Keer op keer schreef ik nieuwe begin- en eindpunten in mijn hoofd. Ik wilde niet accepteren dat jij en ik nooit samen zouden blijven.
ik dacht waarom zou iemand iemand willen verliezen van wie ze zo hartstochtelijk houden? Iemand die hem alles zou vergeven, zelfs de moeilijkste fouten, en hem eindeloze nieuwe kansen zou geven?
Ik geloofde dat we gelukkig zouden zijn en dat wilde ik niet kwijt. Ik wilde niet iemand anders, jij was de andere helft van mijn hart en dat geloofde ik. Ik kan nog steeds niet geloven wat een gekke verliefdheid kan doen.
Ik dacht dat ik voor altijd gelukkig en verliefd was. Hoe fout ik was. Ik ben verdwaald.
Ik dacht dat jij degene was die wegliep van ons verhaal. Ik leefde een tijdje in deze illusie, totdat ik besefte dat ik het eigenlijk was - ik.
Bedankt voor de ervaring! Foto: Candice Picard/Unsplash
Toen ik na verloop van tijd over je heen kwam, ontgroeide ik onze relatie, ons verhaal. Soms mocht ik haar, de persoon die ik was, omdat ze zo gepassioneerd en verliefd was. Maar alleen dat, want ze was ook erg onzeker en zwak. Ze kende haar waarde niet. Na verloop van tijd heb ik je vergeven, omdat je slechts een hoofdstuk in mijn levensboek werd.
Ik ben de tijd ontgroeid dat ik dacht dat meer van iemand houden dan van jezelf een teken van liefde was.
Nu lach ik gewoon om de herinneringen uit het verleden, ik ben niet meer zo'n naïef persoon. De herinnering aan jou doet geen pijn meer. Je betekent niets voor mij. Ik kan niet meer toestaan dat iemand me zoveel pijn doet. Ik ben ons verhaal ontgroeid. Ik verliet de gevoelens die ik in het verleden voor je had.
Het was een ongezonde, kinderachtige, hete en koude, bezitterige liefde. Nu zou ik niet meer verliefd worden op iemand zoals jij.
Weet je wat het leukste is aan over iemand heen komen? Om hem te zien zoals hij werkelijk is. Niet zoals je wilt dat het is. En als je eindelijk van jezelf houdt, zul je zulke dingen nooit meer toestaan.
Alles wat me vroeger aan het huilen maakte, maakt me nu aan het lachen. Ik weet wie ik ben en waar mijn grenzen liggen - daar wijk ik niet van af. Nooit meer.
