Mark Zuckerberg, de CEO van de Met, zorgde onlangs voor veel ophef in politieke kringen met zijn verklaring. In een brief aan het Congres erkende hij dat zijn platform Meta, voorheen bekend als Facebook, was bezweken onder druk van de regering-Biden om bepaalde inhoud met betrekking tot de COVID-19-pandemie te censureren. Deze bekentenissen zijn vooral belangrijk omdat er al geruime tijd beschuldigingen bestaan, vooral van Republikeinen, dat sociale-mediaplatforms conservatieve stemmen onderdrukken. Bestaat Facebook-censuur echt?
In een brief aan Jim Jordan, voorzitter van de House Judiciary Committee, erkende Zuckerberg dat Meta was gezwicht voor de eisen van de regering, die hij nu als een vergissing beschouwt. Hij wees er onder meer op dat hij onder druk werd gezet om berichten te verwijderen die verband hielden met de pandemie, waaronder humoristische en satirische inhoud, en berichten die verband hielden met het laptopverhaal van Hunter Biden, dat vóór de presidentsverkiezingen van 2020 werd gepresenteerd als mogelijke Russische desinformatie.
Zuckerberg uitte zijn spijt dat hij zich niet luider verzette tegen deze druk, en beloofde dat Meta in de toekomst krachtiger zou zijn in het afwijzen van soortgelijke verzoeken, ongeacht uit welke richting ze komen. Hij gaf daarmee rechtstreeks de censuur van Facebook toe.
Veranderende retoriek en politieke tactieken
Zuckerbergs gebruik van het woord “censuur” kreeg speciale aandacht, zoals in het verleden Facebook stond erop, dat hun besluit om de inhoud te verwijderen niet kan worden toegeschreven aan de aard van censuur, aangezien het slechts een uitoefening is van het recht op vrijheid van meningsuiting. Door nu te erkennen dat Meta inhoud heeft verwijderd onder druk van de regering, heeft Zuckerberg de deur geopend voor critici uit Republikeinse gelederen die jarenlang hebben betoogd dat het platform conservatieve opvattingen onderdrukt.
Bekijk dit bericht op Instagram
Analisten zijn van mening dat deze verandering in retoriek in de eerste plaats een politieke tactiek is, nu de verkiezingen van 2024 naderen, waarbij de mogelijkheid bestaat dat Donald Trump terugkeert naar het presidentschap. Met deze bekentenissen en beloften van neutraliteit lijkt het erop dat Zuckerberg de betrekkingen met de Republikeinen wil verbeteren, wat hem in de toekomst ten goede zou kunnen komen.
Belofte van politieke neutraliteit
Trouwens, het is Zuckerberg kondigde aan dat er niet meer zou zijn bijgedragen donaties voor electorale infrastructuur in deze verkiezingscyclus, die ook wordt opgevat als een poging om de neutraliteit te behouden en verdere beschuldigingen van politieke vooringenomenheid te vermijden. Deze stap wordt door sommige Republikeinse politici geprezen, terwijl anderen het zien als louter tactisch manoeuvreren zonder een echte verandering van gedachten.
Rechtsbescherming en toekomstige uitdagingen
Recente beslissingen van het Amerikaanse Hooggerechtshof, die voorstander waren van sociale media en hun praktijken voor het modereren van inhoud, boden de Met juridische bescherming tegen verdere gevolgen van hun eerdere beslissingen. Hierdoor kan Zuckerberg nu openlijk fouten uit het verleden toegeven, zonder angst voor juridische gevolgen. Niettemin blijft de vraag of deze erkenningen en beloften voldoende zullen zijn om de al lang bestaande geschillen tussen beide landen te kalmeren Munt en Republikeinse politici.
Zuckerberg bevindt zich dus in een moeilijke positie in deze politiek gevoelige periode, in een poging de eisen van neutraliteit in evenwicht te brengen met de noodzaak om invloed in Washington te behouden, ongeacht welke politieke optie de overhand heeft bij de volgende verkiezingen.
