Marburg-virus. De naam zelf klinkt als iets dat je zo snel mogelijk wilt vergeten. Maar pas op: het is niet alleen een naam. Het is een van de gevaarlijkste ziekteverwekkers die we kennen, met sterftecijfers die soms oplopen tot maar liefst 88 %. Ja, je leest het goed – 88 %. Het betekent dat ruim acht op de tien besmette mensen het niet overleven. Hoewel de ziekte misschien niet zo vaak het mondiale nieuws haalt als sommige andere ziekten, staat deze onzichtbare vijand altijd klaar om te verrassen. Het virus is hoogstwaarschijnlijk vandaag in Duitsland opgedoken. Meer informatie volgt.
Infectie met Marburg-virus het is als een donderslag bij heldere hemel: geen waarschuwing, geen genade. Het begint met hoge koorts, alsof het lichaam iets onzichtbaars en overweldigends wil verwerken. De hoofdpijn is onbeschrijfelijk, zo hevig dat je het gevoel hebt dat je schedel gaat ontploffen. Spier- en gewrichtspijn doen mee, alsof iemand je van alle kanten met een ijzeren staaf slaat. Klinkt verschrikkelijk? Wacht, dat is niet alles. Er is sprake van misselijkheid waardoor je niet kunt rusten, braken en onstuitbare diarree. Je lichaam vecht, maar het kan niet - je ziet eruit als een geest, met diep ingevallen ogen en een uitdrukkingsloos gezicht, volledig uitgeput.
Update: Het virus verscheen vandaag in Hamburg/Duitsland… Meer op deze link
Maar de echte nachtmerrie begint nog maar net. Bloedingen treden enkele dagen na de eerste symptomen op. En dit is geen onschuldige bloedneus die gemakkelijk met een tissue kan worden gestopt. Je bloedt uit je ogen, neus, mond en zelfs lichaamsopeningen waarvan je misschien niet wist dat je ze had. Je braakt bloed uit, er verschijnt bloed in de ontlasting. Je lijdt pijn. En op dit punt geven veel patiënten het op. Voor velen is dit een noodlottig moment.
Het script, zoals uit de film Outbreak
Hoewel het klinkt als sciencefiction, zou een uitbraak van het Marburg-virus kunnen leiden tot een scenario dat lijkt op dat van Hollywood-films als Outbreak. Stel je een stad voor die plotseling het middelpunt wordt van een dodelijk virus, de gezondheidszorg wordt overweldigd, mensen ontvluchten in paniek besmette gebieden, waardoor de verspreiding van de ziekte alleen maar wordt versneld. Het leger wordt gedwongen een quarantaine in te stellen, terwijl wetenschappers tegen de klok racen om een geneesmiddel te vinden. Een dergelijk scenario ligt niet ver van de werkelijkheid, aangezien virussen als Marburg extreem snelle actie en mondiale samenwerking vereisen om catastrofes te voorkomen.
Hoe valt het virus aan?
Het Marburg-virus behoort tot dezelfde familie als het bekendere Ebola. Beiden maken deel uit van de beroemde familie van filovirussen, die met hun spiraalvorm lijken op kwaadaardige slangen die klaar staan om aan te vallen. De overdracht van het virus vindt rechtstreeks plaats: van lichaam tot lichaam. Als u het bloed, zweet, urine of afscheidingen van een geïnfecteerde persoon aanraakt, loopt u al risico. Het virus komt binnen via beschadigde huid of slijmvliezen (mond, neus, ogen). Ook voorwerpen zoals beddengoed en kleding die in contact zijn geweest met een besmette persoon zijn bijzonder gevaarlijk.
Maar pas op! Marburg wordt niet via de lucht overgedragen. Je raakt niet besmet door een paar minuten naast iemand te staan die niest. Overdracht via de lucht, typisch voor verkoudheid of griep, speelt hier geen rol. Wat zo gevaarlijk is aan Marburg is juist de intimiteit van het contact. Het wordt overgedragen via de meest persoonlijke dingen: bloed, speeksel, zweet. Zelfs seksuele relaties met een besmette persoon kunnen dodelijk zijn. Het virus kan enkele weken of zelfs maanden in het sperma van een besmette persoon achterblijven.
Symptomen waardoor u niet kunt slapen
De ziekte begint vergelijkbaar met de griep, maar escaleert al snel tot iets veel dodelijkers. In het begin krijg je hoge koorts, misselijkheid, braken en ernstige diarree. Maar wat maakt Marburg zo uniek? Het vermogen om bloedingen te veroorzaken, en niet alleen intern. Je kunt bloeden uit de neus, het tandvlees en zelfs de ogen! Deze symptomen zijn zo kenmerkend dat wetenschappers degenen die besmet zijn in de ergste stadia van de ziekte hebben beschreven als ‘geesten’ – met diep ingevallen ogen, gemartelde gezichtsuitdrukkingen en totale uitputting.
Wat zijn uw opties?
De sterfte bij de ziekte van Marburg is zeer hoog, maar niet altijd hetzelfde. Tussen individuele uitbraken kan het sterftecijfer variëren van 24 % tot 88 %. Vaak hangt dit af van snelle reacties en medische zorg. Hoe beter de uitbraak wordt ingeperkt en de geïnfecteerden worden geïsoleerd, hoe groter de overlevingskans.
Wat kunnen we doen?
Helaas bestaat er nog steeds geen effectief vaccin tegen het Marburg-virus. De behandeling is momenteel beperkt tot ondersteunende therapie: vochtinname, elektrolyten en symptoomverlichting. Het is belangrijk om zo snel mogelijk te handelen; het herkennen van de symptomen en het onmiddellijk isoleren van de geïnfecteerden zijn essentieel om de verspreiding van het virus te voorkomen. Deskundigen onderzoeken nieuwe therapieën, waaronder medicijnen die oorspronkelijk zijn ontwikkeld om ebola te behandelen. Deze medicijnen zouden ook effectief kunnen zijn tegen Marburg, maar verder onderzoek is nodig.
Marburg vs. SARS en MERS: ademhalingsvirussen
Terwijl Marburg vooral het bloed- en spijsverteringsstelsel aanvalt, zijn SARS en MERS ademhalingsvirussen die acute ademhalingsproblemen veroorzaken. SARS (ernstig acuut respiratoir syndroom) en MERS (Middle East Respiratoir Syndroom) hebben beide kleine pandemieën veroorzaakt en hebben een veel lager sterftecijfer dan Marburg. SARS had een sterftecijfer van ongeveer 10 %, en MERS had een iets hoger sterftecijfer van ongeveer 34 %. Toch vormt MERS nog steeds een veel lagere bedreiging dan Marburg, dat, zoals eerder vermeld, meer dan 80 %-geïnfecteerden kan doden.
Een belangrijk verschil zit ook in de wijze van overdracht: SARS en MERS worden voornamelijk overgedragen via druppeltjes in de lucht, wat betekent dat de pandemieën van deze twee virussen potentieel explosiever zijn, maar minder dodelijk. Marburg daarentegen vereist direct contact met geïnfecteerde lichaamsvloeistoffen, wat de verspreiding enigszins beperkt, maar de sterfte verhoogt.
Waarom zou u zich zorgen maken over het Marburg-virus?
Je zou dit virus kunnen zien als een verre bedreiging die alleen voor het Afrikaanse continent is weggelegd. Maar de waarheid is dat we buiten Afrika al gevallen van infectie hebben geregistreerd. In 2008 werd een Amerikaanse toerist ziek na een bezoek aan een grot in Oeganda waar besmette vleermuizen leven. De Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) waarschuwde in 2023 dat het risico op verspreiding van de Marburg-epidemie toenam en dat deze een van de ziekteverwekkers zou kunnen worden die de volgende pandemie zou veroorzaken.
Hoe jezelf beschermen?
De beste manier om uzelf te beschermen is het vermijden van risicovolle gebieden, vooral grotten en mijnen, waar geïnfecteerde vleermuizen leven, die de belangrijkste dragers van het virus zijn. Als u naar endemische gebieden reist, wees dan uiterst voorzichtig. Vermijd contact met wilde dieren, gebruik beschermende uitrusting en neem strikt de hygiënemaatregelen in acht.
Het Marburg-virus is als een onzichtbaar roofdier. Het blijft in de schaduw hangen totdat het zonder waarschuwing toeslaat. Hoewel de ziekte niet zo bekend is als sommige andere ziekten, heeft zij de kracht om een onvoorstelbaar aantal levens te eisen. Maar maak je niet al te veel zorgen: met de juiste maatregelen en tijdige hulp kunnen we dit overwinnen.
