Dit brood pretendeert niet belangrijk te zijn. Het kondigt geen revolutie aan. Het probeert niet iets te zijn wat het niet is. Het is gewoon – lekker. Zo eentje die je mee kunt nemen, waar je soep bij kunt eten, of waar je 's ochtends toast op kunt maken als ontbijt. Zonder een zwaar gevoel, zonder schuldgevoel. En bovenal – zonder pretenties.
