Leven na ontrouw (persoonlijke bekentenis van een paar)

Laten we eens kijken naar een stel dat hun relatie en hun reis samen na ontrouw bespreekt.
(Lola, 27, en Nico, 27 – Samenvatting drukte)

L: Ons eerste jaar was behoorlijk wild. We hadden een paar maanden plezier, alles leek natuurlijk en gezond.
N: Ik ontmoette Lola kort nadat ik was verhuisd, dus ik was net begonnen met het verkennen van mijn nieuwe leven, vrienden, nachtleven...

L: Ik voelde me onafhankelijk en succesvol in mijn carrière.
N: We brachten veel tijd samen door en probeerden het tijdens de week in te passen. In het weekend waren we altijd samen.

L: Na drie maanden werden we een koppel. Na ongeveer vier maanden wist ik dat ik verliefd was.
N: Ik was niet langer geïnteresseerd om met iemand anders samen te zijn. Ik zou alleen met haar kunnen zijn zonder excuses.

L: Hij zei altijd dat hij klaar was om zich bij mij te settelen, maar zijn acties deden soms anders vermoeden.
N: Ik zou ruzie maken over stomme dingen zoals hoe je voedsel moet bereiden of hoe je goed moet koken. We doen de dingen allebei graag op onze manier. Lola houdt er niet van om te horen wat ze moet doen.

L: Ik kan heel onzeker zijn. Het is moeilijk voor mij om hem plezier te laten hebben zonder mij. Na ongeveer een jaar had ik het gevoel dat hij loze beloftes deed.
N: Het probleem had vooral te maken met mijn beslissingen. Ik loog - of hield details achter - over drugsgebruik.

L: Ik bleef maar vragen: moeten we uit elkaar gaan?
N: Ik was blind voor het probleem. Ik dacht dat onze relatie sterk was en dat mijn wandaden altijd op de een of andere manier rechtgezet konden worden.

L: Ik denk dat mijn beslissing om ontrouw te zijn een onbewust gevolg was. Ik zou onder ogen moeten zien dat ik me volledig verslagen voelde, maar ik was ontrouw zodat de relatie zou eindigen. Maar ik besefte het toen nog niet.
Drie dagen later vertelde ik het hem. Ik denk dat hij wist dat er iets mis was. Ik weet niet of ik me ooit slechter heb gevoeld. Ik heb nog nooit iemand in mijn leven zo pijn gedaan en ik voelde me echt slecht.
N: Toen ik naar haar huis reed, nam ik alle mogelijke scenario's door, in een poging erachter te komen wat er mis zou kunnen zijn, maar ontrouw kwam nooit bij me op. Ik ging naar binnen, ging op haar bed zitten en ze vertelde me dat ze het ergste van de wereld had gedaan. Ik voelde me verdoofd - als in een droom. Ik was gefrustreerd en boos, niet noodzakelijkerwijs vanwege wat er was gebeurd, maar vanwege de pijn en de emotionele reis waarvan ik wist dat we er allebei doorheen moesten. Dit was de tweede keer dat ik zoiets had meegemaakt, dus ik wist dat alleen de tijd het kon genezen.

L: We zijn iets meer dan twee maanden uit elkaar geweest. Ik zag mezelf daarna anders. Ik weet dat hij me anders ziet. Ik heb nog nooit iets moreel verwerpelijks gedaan.
N: We wilden allebei verder kunnen met ons leven en kwamen overeen om ons op onszelf te concentreren.

L: Ik realiseerde me dat veel van de problemen achter mijn ontrouw gebaseerd waren op verbinteniskwesties uit mijn vroegere relatie en de relatie van mijn ouders. Ze zijn nog steeds getrouwd, maar haten elkaar.
N: De volgende paar maanden concentreerde ik me meer op mezelf dan ooit in mijn leven. Ik vond een nieuwe baan, beoefende elke dag yoga en kreeg een hechtere band met mijn familie. Ik liep rond en had een paar leuke avonden met mijn vrienden.

L: Therapie hielp me beseffen dat ik de controle over mijn leven heb. Ik heb geleerd om een onafhankelijker en voller leven te leiden. Ik wist dat ik niet bij iemand hoefde te zijn, alleen omdat ik verdrietig was zonder hen.
N: Het was een van de moeilijkste momenten in mijn leven. De eenzaamheid was zwaar.

L: Op een dag was ik in een restaurant en ik zag hem langs het raam lopen. Ik rende naar buiten om hem gewoon te zien gaan en toen begon ik te huilen. Ik sms'te hem en vanaf die dag spraken we erover hoeveel we elkaar misten. Maar op dat moment dachten we er niet eens aan om weer bij elkaar te komen.
N: Op een dag ontmoetten we elkaar voor de lunch.

L: Toen we het persoonlijk zagen, begonnen we er echt over na te denken om weer bij elkaar te komen.
N: Langzaam beseften we dat we allebei hetzelfde wilden.

L: Onze relatie is in de meeste opzichten anders, maar in sommige opzichten hetzelfde. Sinds de uitbraak van COVID-19 wonen we samen en het gaat heel goed. Ik dacht dat ik behoorlijk zelfverzekerd was, met sterke communicatieve vaardigheden, maar ik ontdekte niet zoveel van het onbewuste totdat ik vals speelde.
N: Voor het grootste deel lijkt onze relatie volkomen nieuw voor mij. Het lijkt alsof we iets hebben gecreëerd op basis van ervaringen uit het verleden.

L: Lifestyle-problemen komen nog steeds voor, maar met een kwart van de snelheid waarmee ze vroeger waren.
N: We spraken af om naar relatietherapie te gaan. Dit is een goede gelegenheid om langdurige problemen die we diep van binnen dragen aan te pakken voordat ze tot complicaties leiden.
Ik besloot me te concentreren op het heden en de toekomst.

L: Ik heb nog steeds moeite om hem te vertrouwen. Hij heeft me niet bedrogen, maar na een heleboel kleine gebroken beloften lieten alleen deze een spoor achter. Ik weet dat wat ik deed erger was, maar ik heb het gevoel dat ik mijn problemen echt heb opgelost. Ik vertrouw mezelf. Ik probeer hem zover te krijgen dat hij me vertrouwt, hij heeft me nooit van iets beschuldigd of overdreven achterdochtig geweest. Ik denk dat als de rollen waren omgedraaid, ze veel onzekerder zou zijn. Ik bewonder hem op zoveel manieren.
N: Ik vertrouw haar en ik geloof volledig dat wat er is gebeurd nooit meer zal gebeuren, om dit te doen, moet je weten welke tekortkomingen je bereid bent te accepteren.

L: Ik wil niet dat ze het met me eens is alleen maar omdat ze ruzie wil vermijden.
N: Ik heb geleerd dat mensen fouten maken, maar tijd verandert alles en sommige emoties zijn tijdelijk. Ik heb ook geleerd om niets als vanzelfsprekend te beschouwen. Het leven kan snel omslaan en het kan op de meest onverwachte momenten gebeuren, ook bij jou.

L: Aan het einde van de dag voel ik me hoopvol.