Heb je er ooit over nagedacht hoe het zou zijn als je zonder je handen zou kunnen typen? Nou, Mark Zuckerberg denkt al voor je. Letterlijk. Gedachtenlezen is het heden!
In een tijd waarin Elon Musk met de jouwe Neuralincoma Meta (voorheen bekend als Facebook) vermaakt de massa door hersenchips te testen en ontwikkelt in alle stilte technologie die minstens zo gek is, zo niet nog geker. We hebben het over het vermogen om te communiceren met alleen gedachten. Gedachtenlezen is het heden! Geen toetsenbord, geen scherm, geen fysieke inspanning. Alleen jij, je hersengolven en... Meta, die het allemaal bekijkt.
Ja, dat lees je goed. Meta beweert kunstmatige intelligentie te hebben ontwikkeld die hersensignalen kan lezen en deze met 80 procent nauwkeurigheid kan omzetten in tekst. Dit betekent dat u in de nabije toekomst gewoon een bericht kunt bedenken en dat uw apparaat het dan opschrijft. Klinkt als sciencefiction? In werkelijkheid is het meer een wetenschappelijke realiteit: de vraag is alleen of we er klaar voor zijn.
Hoe werkt technologie voor gedachtenlezen?
In theorie is het helemaal niet zo ingewikkeld. Onze hersenen zenden voortdurend elektrische signalen uit die zwakke magnetische velden creëren. Meta heeft apparaten ontwikkeld die deze velden detecteren en deze met behulp van kunstmatige intelligentie vertalen naar begrijpelijke taal.
Stel je voor dat je een sms wilt schrijven: “Tot ziens om acht uur.” In plaats van de telefoon te pakken en te typen, bedenk je gewoon een zin – en boem! Meta schrijft het voor je op.
Natuurlijk is het nog niet perfect. Het AI-model kan een letter missen of een woord veranderen (dus als je denkt “Tot ziens om acht uur,” je kunt iets in stijl krijgen “Tot ziens bij de ezels.”), maar hé, zelfs autocorrectie kan behoorlijk verwarrend zijn.
Wauw, geweldig! Maar wacht eens even… Meta leest gedachten?
Hier komen we tot de kernvraag: Willen we echt dat Zuckerberg en zijn team onze gedachten kunnen lezen?
Meta heeft, om het zachtjes uit te drukken, een rijke geschiedenis van privacyproblemen. Van het Cambridge Analytica-schandaal tot het delen van gegevens met derden: het bedrijf is nooit een voorbeeld geweest van ethisch gegevensgebruik. En nu moeten we hen maar gewoon vertrouwen met toegang tot onze diepste gedachten?
Stel je voor dat Meta je stilletjes ziet nadenken terwijl je naar advertenties kijkt “Ah, ik heb echt nieuwe schoenen nodig.” Het volgende moment laat Facebook je advertenties zien voor precies die schoenen die je misschien onbewust wel wilde hebben. Als je het eng vindt dat je telefoon naar je 'luistert', laat staan je berichten leest.
Waar trekken we de grens?
Meta beweert dat hun hersenexperimenten vooral gericht zijn op mensen met communicatieproblemen, bijvoorbeeld mensen met een verlamming. En als dat waar is, dan zou de technologie baanbrekend kunnen zijn. Maar we weten hoe het gaat: iets begint als een medisch project en wordt dan opeens gewoon een extra item op je Facebook-profiel.
De vraag is niet langer of technologie zal werkelijkheid worden, maar WHO zal het beheersen en Hoe ze zullen het gebruiken. Meta belooft natuurlijk dat alles veilig, vrijwillig en ethisch zal verlopen, maar dat zeiden ze ons al vóór de affaire rond Cambridge Analytica.
Dus voordat we vol spanning uitkijken naar een toekomst waarin we met ons verstand typen, moeten we onszelf misschien het volgende afvragen: Is deze toekomst echt van ons – of behoort deze toe aan iemand anders?
