De nieuwste serie van Netflix, Sirens, is een soort televisieserie vol verleiding die begint met een uitzicht op de zonsondergang en eindigt met een kijkje in je ziel - als je tenminste het geluk hebt het te overleven. Als je met open mond (van bewondering of verbazing) naar De Witte Lotus hebt gekeken, zul je Sirens met evenveel gretigheid verslinden – en misschien met een licht schuldgevoel. Maar hé, niemand heeft beweerd dat een jachtvakantie spiritueel zuiverend zou zijn.
Wanneer Netflixen ze ruiken succes, grijpen het als een hond een bot – en Sirenes, een miniserie in vijf delen van scenarioschrijver Molly Smith Metzler (Huishoudelijke hulp), is hun nieuwste trofee. De serie, die op 22 mei 2025 in première ging, stond in de VS meteen op nummer één in de kijkcijfers. Waarom? Vanwege de schitterende cast, de mediterrane esthetiek en een script dat scherper is dan een martini in een vijfsterrenhotel.
De hoofdpersoon Devon DeWitt (Meghann Fahy, nog steeds met een lichte ondertoon van De Witte Lotus cynisme) landt op het privé-eiland Port Haven – zo exclusief dat zelfs Richard Branson zich een backpacker zou voelen. Daar vindt hij zijn jongere zus Simone (Milly Alcock uit Huis van de Draak), die in de schaduw van de mysterieuze koningin van het eiland leeft – Michaela "Kiki" Kell, gespeeld door Julianne Moore met zo'n coole verfijning dat je je afvraagt of de ijsthee in je hand of in je aderen zit.
Schijn bedriegt. Vooral als hij een wit linnen overhemd draagt.
De serie is gebaseerd op het toneelstuk van Metzler Elementaire Erwt en heeft een bijna theatrale opbouw: weinig locaties, veel woorden en nog meer spanning. Visueel gezien werkt het als een Ralph Lauren-catalogus, maar dan gestyled met twee glazen rosé teveel. Maar onder het glanzende oppervlak woedt een kokende massa: klassenverachting, een identiteitscrisis en meer manipulatie dan op de cryptomarkt het geval is.
De zusterlijke dynamiek tussen Devon en Simone is bijna te realistisch: de een cynisch, de ander naïef toegewijd; Beide draaien om Michaela, die niet alleen een socialite is, maar ook een matriarchale mentor in de stijl van Gwyneth Paltrow aan de donkere kant van de maan. Julianne Moore is niet alleen geweldig in deze rol, ze is ook een beetje intimiderend. Als ik kristallen zou verkopen, zouden zij ze kopen. Met je ziel.
Een psychologische brunch waarbij meer dan alleen emoties aan bod komen
Naast Moore en Fahy schittert Kevin Bacon als haar mysterieuze echtgenoot Peter, Glenn Howerton als een buurman die meer weet dan hij vertelt, en een hele reeks passief-agressieve ontbijtjes die even spannend zijn als de spanning van een Hitchcock-thriller. De locatie – Cliff House – is meer dan alleen een decor. Hij is een karakter. Met een mooiere garderobe dan de meeste Met Gala-bezoekers.
Een serie die je uiteindelijk geen antwoord geeft, maar je vraagt waarom je er in de eerste plaats naar op zoek was
Op Rotten Tomatoes scoort de serie een solide 73 % en op Metacritic een iets gematigdere 65. Dit is echter een van die producties waarbij de beoordelingen niet het hele verhaal vertellen. De chemie tussen de actrices is bijna elektrisch, het verhaal ontvouwt zich als een zijden laken na een avondje goedkope wijn en er worden meer maskers gebruikt dan op het Venetiaanse carnaval. En als ze vallen – au.
Als je genoten hebt van de De Witte Lotus, het is Sirenes de volgende halte op uw emotionele wellness-uitje. Minder uitzicht, meer inzicht in jezelf. Minder exotische plekken, meer bekende pijnen. Eerder griezelig dan vermakelijk, maar zo leuk om te kijken dat je je misschien een beetje schaamt voor hoe leuk je de film vindt.
Er schuilt altijd een monster in de spiegel van glamour
In een wereld waar de elite haar tranen afveegt met gemonogrammeerde servetten en waar ‘brunch’ staat voor psychologische oorlogsvoering in drie gangen, Sirenes De nieuwste spiegel van Netflix is zo oogverblindend en verleidelijk dat we bijna vergeten wat hij werkelijk weergeeft. Maar juist daarom is het de moeite waard om te kijken: omdat ook wij er soms aan herinnerd moeten worden dat glamour zelden zonder prijskaartje komt. En vaak staat het gezicht van Julianne Moore erop.
