Voor de meesten van ons klinkt het alleen en alleen op reis gaan vreselijk eng. In ons hoofd gaan meteen alle alarmsignalen af: ‘Wat als mij iets overkomt? Wat als ik verdwaal? Alleen tussen vreemden, ik zal zeker eenzaam zijn!'' Maar als we onszelf willen vinden, moeten we soms verdwalen. Lees waarom ieder van ons minstens één keer in zijn leven alleen zou moeten reizen.
Alleen reizen geeft je veel meer zelfvertrouwen.
Ze reizen helemaal alleen alleen de meest zelfverzekerde mensen en degenen die er één willen worden. Zodra je de beslissing neemt om helemaal alleen in een totaal vreemde wereld te gaan en dan alleen in een vliegtuig of trein te zitten zonder wifi, waarmee je contact kunt maken met alles wat bekend en vertrouwd is, word je in het water gegooid en heb je maar twee keuzes: ja verdrinken of leren zwemmen. Natuurlijk krijgen we vroeg of laat allemaal een miskraam, en met een reis als deze, van onszelf comfort zone we stappen niet alleen mentaal, maar ook fysiek, wat ons later, wanneer we terugkeren naar de "realiteit", op alle gebieden van het leven bekend is.
LEES VERDER: 5 manieren om gratis de wereld rond te reizen
Tijdens een ‘solo’-reis sta je veel meer open voor mensen, ervaringen en acceptatie van verschillen.
Als je mensen zonder problemen leert benaderen, leer je ook dat er niet alleen miljarden mensen op de wereld zijn, maar ook miljarden verschillende verhalen, ervaringen en gedachten die verschillen van de jouwe. Tegelijkertijd leer je dat niemand heeft gelijk of ongelijk en dat het onze diversiteit is die het leven verrijkt en mooier maakt. Als je alleen reist, weet je dat als je nieuwe mensen ontmoet open oren en ogen zijn niet genoeg, maar ook een open hoofd, een open hart en veel nieuwsgierigheid.
Als je alleen reist, leer je ontspannen te zijn tussen vreemden en snel contacten te leggen.
Als je alleen bent in het buitenland, moet je vreemden vrijwel onmiddellijk benaderen: als er niets anders is, de weg vragen naar een hostel of een museum. Natuurlijk zijn mensen sociale wezens, en als we genoeg moed hebben om op te kijken van onze telefoons, merken we al snel dat er mensen om ons heen zijn die anders vreemden zijn, maar het zijn tenslotte gewoon mensen zoals wij. Als we alleen reizen, leren we vreemden volledig ontspannen te benaderen – zonder voorbehoud en beperkte gedachten zoals ze zijn "Wat zal hij van mij denken!?" (Omdat niemand iets anders zal denken dan dat je zelfverzekerd, moedig en... bewonderenswaardig, als je alleen en ontspannen de wereld rond kunt lopen.)
Je leert jezelf veel beter kennen en zodra je besluit om alleen te veranderen op basis van jouw behoeften.
Solo reizen heeft een groot voordeel: je hoeft je nooit aan iemand anders aan te passen dan aan jezelf. Daarom is dat niet zo niet wachten op anderen voor toiletten, winkels, die je op het eerste gezicht afstoten en oninteressante musea. Omdat je alleen bent, staan alleen jouw wensen en behoeften op de prioriteitenlijst, die je kunt vervullen wanneer en hoe je maar wilt, en het feit dat je jezelf veel beter leert kennen is ook een groot pluspunt. Het is aan jou, ja je maakt duidelijk wat jouw prioriteiten zijn, wat bij je past en wat je gewoon niet wilt doen.
Als je alleen reist, leer je voor eens en voor altijd zowel op je intuïtie als op de wereld te vertrouwen.
Als we alleen reizen, hebben we geen andere keuze dan naar onszelf te luisteren. Het belangrijkste is om te vertrouwen op onze innerlijke stem of intuïtie, die ons altijd vertelt wat goed is en wat niet. Als wij ons verloren voelen, dan zij dat zo intuïtie ons kompas, waar we altijd op kunnen vertrouwen. Bovendien wordt deze herhaaldelijk onderdrukte innerlijke stem na verloop van tijd en oefening veel luider. Een belangrijke les bij soloreizen is ook dat ze dat wel zijn de mensen bij 99% zijn erg aardig en willen dat het goed met ons gaat – hoe wreed de wereld soms ook lijkt.
Je begint te genieten van je gezelschap.
Waarschijnlijk het grootste dat solo-reizen kan doen, is genieten van je eigen gezelschap. Niets is permanent in het leven, en het minst permanent zijn de mensen waarvan we denken dat ze ‘van ons’ zijn en altijd aan onze zijde zullen staan. Gebeurtenissen, mensen, banen, steden, landen, tijdperken...juist alles komt en gaat, de enige gemene deler van dit alles zijn wijzelf. Daarom moeten we beseffen dat als we echt iemand in dit leven ‘hebben’, we alleen onszelf hebben, en als we van elkaar houden, dan weten we dat alleen zijn betekent niet dat we ook eenzaam zijn.
