Wat te doen als het verleden aan de deur verschijnt en oude pijn en gebroken beloften met zich meebrengt? Ga weg.
Als hij terugkomt, ga dan weg.
Hoe gaan we om met het verleden dat plotseling op de deur klopt terwijl we de afwezigheid ervan nauwelijks zijn gaan accepteren?
Is het mogelijk om iemand te vertrouwen die ons al heeft verlaten, en of het is echt het risico waard, dat we opnieuw gewond zullen raken?
Soms gebeurt het dat we de liefde van ons leven verliezen, en dat ons ook heel schokkend. Wanneer dit gebeurt, voelt het alsof onze wereld in duizend stukken is verbrokkeld.
Wij raken er doordrongen van een gevoel van verlies, wanhopig en zonder de hoop die we ooit koesterden voor de toekomst. Ons gevoel van eigenwaarde en zelfvertrouwen worden op de proef gesteld als we twijfelen aan onze eigenwaarde en de redenen voor het vertrek van een dierbare.
Wanneer we proberen de gebroken stukken van ons leven op te rapen, doen we dat we worden geconfronteerd met een pijnlijke realiteit, dat we ons bestaan stap voor stap opnieuw moeten opbouwen. Hoewel het buitengewoon moeilijk is, leren we met een standvastige wil en tijd langzaamaan weer heel te worden.
Maar juist op het moment dat we onszelf terugvinden de kracht om vooruit te komenWanneer de herinnering aan een vroegere liefde begint te vervagen, kan het onverwachte gebeuren!
Deze persoon wil terugkomen
Meestal gebeurt dit net als wij dat zijn leerde zonder te leven, toen we begonnen met het schrijven van een nieuw hoofdstuk van ons leven.
Haar terugkeer stelt ons voor een moeilijke beslissing en vraag!
Geven we haar een tweede kans?
Herinneringen aan pijn, ontkenning en ongerechtvaardigde fouten komen naar de oppervlakte. Het is moeilijk om de tijden te missen toen ze dat waren kussens doordrenkt met tranen en ochtenden die begonnen met een gevoel van leegte.
Op dit punt is het van cruciaal belang om ernaar te vragen echte redenen van haar vertrek en terugkeer. Als we geen bevredigend antwoord kunnen vinden, of als de pijn uit het verleden overweldigend lijkt, hebben we misschien al het antwoord: we kunnen niet toestaan dat de geschiedenis zich herhaalt.
Nadenken over het opnieuw aangaan van een relatie die al tot hartzeer heeft geleid, is als dansen met vuur.
Het besef dat dit krankzinnigheid is – dezelfde handeling herhalen en andere resultaten verwachten – is pijnlijk maar bevrijdend
Als zo iemand terugkeert, kan dat het verstandigste zijn glimlachen, wens haar het beste en vervolg haar weg. Een liefde die ons hart werkelijk verdient, mag geen bron van voortdurende twijfel en pijn zijn.
Laten we daarom, als deze persoon terugkeert, dit moment met kracht en vastberadenheid tegemoet treden. Laten we de pijn herinneren die we hebben doorstaan en de wijsheid die we hebben verworven.
Dit is een kans om voor onszelf, ons geluk en onze toekomst te kiezen.
Volharden in de cyclus van onzekerheid en pijn is niet langer een optie. "Als het terugkomt, ga dan weg" het wordt niet alleen een mantra van overleven, maar ook een teken respect tegenover zichzelf en toewijding aan het eigen welzijn.