De laatste Bugatti Bolide heeft Molsheim zojuist verlaten. Maar dit is niet alleen het 40e exemplaar van een speeltje voor de superrijken, het is ook het laatste, trieste en tegelijkertijd magnifieke "afscheid" van een technisch wonder: de W16-motor, die de afgelopen twee decennia de toon heeft gezet voor snelheid. Dit is de laatste Bugatti Bolide.
Als ze op zijn Bugatti Toen Bugatti in 2020 voor het eerst het Bolide-concept toonde, dachten we allemaal hetzelfde: "Die Fransen (en de Kroaten op de achtergrond) zijn compleet gek geworden." En godzijdank. Het idee was simpel maar bruut: wat gebeurt er als we de meest complexe motor ter wereld, de iconische 8,0-liter W16 met vier turbines, nemen en er in plaats van er een luxehotel op wielen omheen te bouwen (zoals de Chiron), hem omhullen met de minimaal mogelijke hoeveelheid koolstofvezel? De Bugatti Bolide.
Het antwoord is Bugatti BolidaEen auto die geen verkeersregels kent, geen comfort kent en geen genade kent. En nu, vier jaar later, heeft het laatste, veertigste exemplaar de fabriek verlaten. Dit is het einde van een tijdperk. Dit is de zwanenzang van het benzinehedonisme.
Van concept tot asfalt: wanneer ingenieurs de vrije hand krijgen
De ontwikkeling begon in augustus 2021. Het Bugatti-team, waarschijnlijk gewapend met onbeperkte hoeveelheden cafeïne en croissants, besteedde jaren aan één doel: een auto creëren die alles op het circuit zou vernederen, maar die tegelijkertijd het kenmerkende kwaliteitsgevoel behield dat je verwacht als je een bedrag van meerdere miljoenen dollars aan een auto uitgeeft.
De auto was niet alleen gemaakt om te poseren in garages met airconditioning in Dubai (hoewel de meeste daarvan daar uiteindelijk terechtkomen). Hij werd getest op Le Mans, Goodwood en het circuit van Paul Ricard. Andy Wallace, testcoureur en man met misschien wel de beste baan ter wereld, reed ermee over de rechte lijn van Molsanne. 350 km/u (350 km/u). En dat was niet de eindsnelheid. Dat was slechts een "warming-up".
Getallen waar je duizelig van wordt
Laten we eens kijken naar de binnenkant van dit beest, want daar wordt het pas echt interessant. Onder de motorkap – nou ja, onder wat er nog over is van de carrosserie – klopt een hart dat een absurde 1.177 kW (1.578 pk) produceert. Ja, je leest het goed. Dat is genoeg vermogen om een kleine berg te verzetten. Het koppel bedraagt maar liefst 1.600 Nm (1.179 lb-ft).
Met een drooggewicht van slechts 1450 kg (3196 lbs) ligt de vermogen-gewichtsverhouding gevaarlijk dicht bij die van een Formule 1-auto. Acceleratie? 0 tot 100 km/u (0-60 mph) in 2,2 seconden. Het duurt minder dan 12 seconden om 300 km/u (186 mph) te bereiken. Topsnelheid? 380 km/u (236 mph).
Dit zijn geen autonummers. Dit zijn teleportatiecoördinaten.
"Als de natuurkunde een nachtmerrie had, zou het deze auto zijn. Maar voor de bestuurder is het de zoetste droom", zou je kunnen zeggen.
Blauw bloed en een eerbetoon aan de geschiedenis
Het nieuwste voorbeeld is niet zomaar "weer een" Bolide. Het is een persoonlijk eerbetoon aan de geschiedenis. De klant (die blijkbaar geen moeite heeft om zijn elektriciteitsrekening te betalen) wilde dat de auto zou passen bij zijn Bugatti Type 35 uit de jaren 1920 – een van de meest succesvolle racewagens aller tijden.
Het kleurenschema is "True Blue": een combinatie van "Black Blue", "Special Blue Lyonnais" en "Lake Blue". Kleuren die erfgoed uitstralen. Het interieur is bekleed met alcantara en geaccentueerd met "Light Blue Sport" stiksels. Zelfs op de carrosserie vind je details van de Franse vlag, die herinneren aan de raceroots van het merk. Deze auto sluit de trilogie af: de eigenaar heeft ook de laatste Veyron Grand Sport in dezelfde kleuren. Dat noem ik nog eens verzamelaarsconsistentie.
Onder de streep_ Vaarwel, W16 – de laatste Bugatti Bolide
Nu we de grens van € 4 miljoen ($ 4,4 miljoen) voor dit technische meesterwerk naderen, kunnen we niet anders dan het gevoel hebben dat we getuige zijn van het einde. Bugatti gaat verder met de Tourbillon en zijn V16-hybride, die ongetwijfeld indrukwekkend, technologisch geavanceerd en waarschijnlijk sneller zal zijn.
Maar laten we eerlijk zijn: niets zal ooit nog hetzelfde klinken en voelen. quad-turbo W16Het was een machine die logica, ecologie en rede tartte. Het was dinosaurus in het tijdperk van elektrische scheerapparaten, maar wat een magnifieke dinosaurus was het! De nieuwste Bolide is meer dan zomaar een auto; het is een monument voor de menselijke obsessie met snelheid en mechanica. Hoewel we hem waarschijnlijk nooit op de weg zullen zien (omdat hij daar wettelijk niet is toegestaan), is het fijn om te weten dat hij bestaat. Ergens in een garage zal dit blauwe beest rustig wachten, als bewijs dat we ooit wisten hoe we machines met een ziel moesten maken.
