Liefde is geen eenrichtingsverkeer. Het is geen spel. Het is niet iets dat je meteen kunt weggooien.
Het is wederzijds respect. Het is communicatie, ook als het pijn doet en woorden niet uit je lichaam willen komen. Het is niet alleen zweven in de wolken en kijken door een roze bril. Het is fouten accepteren. Het is vergeving. Het is een onbekende reis die ze samen ondernemen zonder pretenties en leugens.
En het zijn mensen zoals hij of zij is. Mensen die zich niets aantrekken van de gevoelens van anderen. Degenen die hun spel spelen en doen alsof je iets voor ze betekent, die je hoop op liefde geven. Degenen die alleen op zoek zijn naar een stel vluchtige relaties om hun hongerige ego's te voeden.
Je ontmoette een persoon die iets in je wakker maakte dat je al was vergeten. We gaan ons verdiepen in de gevoelens van de vrouw, al kunnen die ook de zijne zijn.
Als je haar vraagt of ze met je op date wil, maar zonder een duidelijke intentie, wanneer, waar - dan ben je haar al kwijt.
Als je met haar praat, haar schrijft, maar in de samenleving gedraag je je alsof je toevallige kennissen bent, dan ben je haar al kwijt.
Als je haar vertelt dat je haar mist en graag bij haar wilt zijn, maar niets doet om het te bewijzen, dan ben je haar al kwijt.
Als je de ene dag warm bent, de volgende dag koud en de volgende dag zoet, dan ben je het kwijt.
Als je geen moeite doet om bij haar te willen zijn en je plannen blijft veranderen, ben je haar al kwijt.
Als je nog steeds interesse toont in andere vrouwen, ben je haar kwijt.
Zelfs als je haar vertelt dat je haar leuk vindt, dat je van haar houdt, maar je daden het niet laten zien, ben je haar kwijt.
Je verloor een vrouw die nog steeds in jou zou geloven en in een koppel zijn, in jullie tweeën. De vrouw die hoopte dat je een besluit zou nemen over jullie tweeën - voor jullie tweeën. Degene die luisterde en je uitnodigende woorden las en gewoon haar ogen sloot om je passiviteit niet op te merken. Een vrouw die haar hart opsloot voor andere mannen die alles voor haar zouden doen.
Je hebt een vrouw verloren die van je kon houden en je kon accepteren zoals je bent, zoals niemand anders je ooit zal accepteren.
Kon je haar maar duidelijk maken wat je van jullie tweeën vindt. Als je maar op haar berichten zou reageren. Kon je haar maar laten zien wat er achter jouw gedrag schuil gaat, jouw kwetsbaarheid. Geloof me, ik zou je begrijpen.
Ze wist dat ze zichzelf was vergeten, dat ze verliefd was geworden - op jou. Absoluut. Je kroop onder haar huid, in haar naïeve hart. Ze had dat speciale gevoel van waanzin waarmee ze de dag door danste en dagdroomde.
Ze gaat ervan uit dat je niet om haar geeft. Ze denkt aan dingen waar ze niet eens aan zou moeten denken. En hij stelt vragen die helemaal geen vragen zouden moeten zijn. Ze is verward. Maar ze besefte dat ze zichzelf een tijdje was vergeten en dat ze zichzelf dat nooit meer mocht laten doen.
Je beseft het misschien niet eens, maar je hebt haar zulke gevoelens bijgebracht. Onopzettelijk of opzettelijk, maar geen enkele vrouw verdient ooit valse hoop. Geen enkele vrouw verdient gemengde signalen.
Een echte man geeft haar niet het gevoel dat het hem niets kan schelen, ze vraagt zich niet af wat zijn bedoelingen met hem zijn, want hij is eerlijk, open, respectvol. Een echte man verspilt haar tijd en emoties niet.
Op een dag zul je je realiseren dat je iemand hebt verloren die je kijk op liefde zou veranderen. Je bent de ware liefde kwijtgeraakt. Respect. Je bent je ware mannelijkheid kwijt. Je hebt je eigen spel verloren.
