De Schotse professor Akira O'Connor heeft een verklaring voor een van de meest voorkomende verschijnselen: déja vu. Dus waarom ervaar je een déja vu?
Schotse hoogleraar Akira O'Connor hij gelooft dat de "fout in de Matrix" slechts een heronderzoek is dat onze hersenen uitvoeren om te bevestigen wat we al hebben gezien. Voor deze bewering voerde hij een reeks experimenten uit, waaronder onder meer kunstmatige inductie die doet denken aan déja vu. De methode was gebaseerd op het vertellen van de onderzoeksdeelnemers een bepaald aantal woorden, die met elkaar verbonden waren door gemeenschappelijke maar opzettelijk weggelaten concepten. In de reeks woorden kussen, bed, nacht was er bijvoorbeeld geen woord slaap. Na een reeks woorden werd de onderzoeksdeelnemers dus gevraagd iets te zeggen hoorden ze het woord dat met de letter "s" tussen de woorden begon?. Het antwoord was negatief. Toen hen later dezelfde vraag werd gesteld, zeiden de deelnemers meestal slaap. Zij begonnen om te denken dat ze het woord daadwerkelijk hebben gehoord, omdat het een volkomen logische toevoeging aan de reeks woorden was. Zo zijn de hersenen van de deelnemers herinterpreteerden hun herinneringen, waardoor de deelnemers een sterk gevoel van déja vu kregen.
LEES VERDER: Dit zijn tekenen van bovengemiddelde intelligentie
Met behulp van magnetische resonantiebeeldvorming ontdekten ze dat de meest actieve delen van de hersenen op die momenten de gebieden waren die dat wel deden verantwoordelijk voor het nemen van beslissingen, en niet degenen die verantwoordelijk zijn voor het geheugen. O'Connor gaat er dus vanuit dat deze delen van de hersenen creëren een gevoel van déja vu, zoals ze onze herinneringen begeleiden en daarin op zoek naar fouten. Wanneer ze inconsistenties ontdekken, worden ze onmiddellijk geactiveerd en krijgen we een griezelig gevoel, alsof we het eerder hebben gezien of dat het ons is overkomen.
Onderzoeker Stefan Köhler uit Canada gelooft dat we dat tijdens een déja vu in onze hersenen kunnen doen Er wordt gewerkt aan geschillenbeslechting.
Er zullen nog veel meer gegevens moeten worden verzameld voordat deze theorie kan worden bewezen. Maar of dit werkelijk waar is, zijn we er eindelijk achter het geheim van déja vu. Dus dat zal ja betekenen de hersenen ze controleren de kwaliteit van onze herinneringen en zoeken naar discrepanties tussen wat we ons echt herinneren en wat we denken te onthouden.
