Ponad połowa ludzi na świecie mieszka w miastach, więc to, co się tam dzieje, ma duży wpływ na naszą globalną walkę ze zmianami klimatycznymi. Przedstawiamy pięć miast, które słyną ze swojego zrównoważonego podejścia. Wśród nich jest również Zielona Ljubljana.
Kopenhaga, Dania
Co zrobić, jeśli chcesz zachęcić obywateli do zamiany komfortu samochodu na pedałowanie? Kopenhaga postawiła sobie za cel neutralność węglową do 2025 roku, a jej zaangażowanie może stanowić przykład dla wielu miast na całym świecie. Stolica Danii może poszczycić się aż 382 km tras rowerowych, a cały system zaprojektowany jest w taki sposób, aby można było płynnie poruszać się po mieście rowerem bez przeszkód ze strony samochodów czy motocykli.
Ponadto istnieje sieć dróg rowerowych, które umożliwiają dalekobieżne podróże rowerowe do iz 30 okolicznych gmin, co zwiększyło liczbę rowerzystów w ciągu tygodnia o jedną czwartą. Oprócz rowerowej orientacji miasta, na pochwałę zasługuje również wkład w zrównoważony rozwój transportu publicznego, który ma zostać w pełni zelektryfikowany do 2025 roku.
Singapur
Wszyscy wiemy, że drzewa są niezbędne dla środowiska, a wylesianie ma niszczycielski wpływ na klimat i ekosystem. Singapur, innowacyjna i pomysłowa azjatycka metropolia, przedstawiła zupełnie nową koncepcję: Supertree. Znajduje się w parku Gardens by the Bay i składa się z 18 przypominających drzewa konstrukcji o wysokości od 25 do 50 m.
Sztuczny las łączy technologię, sztukę i naturę ze zrównoważonym sposobem zarządzania środowiskiem. Dzięki stalowej ramie drzewa działają jak pionowe ogrody dla około 163 000 roślin (ponad 200 gatunków), które pochłaniają CO2 z powietrza. Co więcej, superdrzewa w Singapurze są wyposażone w technologie środowiskowe, które naśladują ekologiczną rolę drzew, takie jak pozyskiwanie energii słonecznej za pomocą systemów fotowoltaicznych i gromadzenie wody deszczowej.
Lublana, Słowenia
Lublana znajduje się również na liście pięciu najbardziej zrównoważonych miast. W stolicy Słowenii mieszka około 287 000 ludzi, a także 180 milionów pszczół. Do dyspozycji tych ostatnich jest ponad 4500 uli, które tworzą miejską „pszczelą ścieżkę”. Szlak, otwarty w 2015 r., promuje społeczną świadomość ważnej roli pszczół w bioróżnorodności miasta, przetrwaniu ludzi i bezpieczeństwie żywnościowym, a także wieloletniego dziedzictwa pszczelarskiego Lublany.
Pszczeli szlak, który pierwotnie powstał po prostu jako ścieżka między poszczególnymi pszczelimi miejscami, dzięki zaangażowaniu wielu osób stał się rodzajem ruchu podobnie myślących ludzi, miejscem różnorodnych działań pszczelarskich. Lublana ma też najwyższy w Europie odsetek terenów zielonych przypadających na jednego mieszkańca (ponad 542 m2), a turystom imponuje także wolne od samochodów centrum miasta i system rowerów publicznych.
Kurytyba, Brazylia
Kurytyba to historia sukcesu, jeśli chodzi o gospodarkę odpadami. Zawiera nie tylko jeden, ale dwa genialnie proste schematy, które jednocześnie rozwiązują problemy środowiskowe i społeczne. Pierwsza inicjatywa „Śmieci, które nie są śmieciami” polega na segregowaniu przez mieszkańców organicznych i nieorganicznych odpadów nadających się do recyklingu, które są następnie przetwarzane w ośrodkach zatrudniających osoby niepełnosprawne i bezdomne oraz osoby uzależnione. Wprowadzono kolejny program „Zielonej wymiany”, mający na celu oczyszczenie faweli.
Miejscowi zbierają i sprzedają materiały nadające się do recyklingu na bilety autobusowe, żywność, podręczniki szkolne i nie tylko. Zapewnia to mieszkańcom faweli podstawowe potrzeby i daje im swobodny dostęp do pracy, na którą inaczej by ich nie było stać. Programy zaowocowały redukcją około 70 % odpadów kierowanych na składowiska i stworzyły ponad 2000 miejsc pracy w sektorze odpadów.
Amsterdam, Holandia
Amsterdam, znany również jako Wenecja Północy ze względu na system kanałów, bardzo dobrze wykorzystuje swoje drogi wodne, jeśli chodzi o walkę z zanieczyszczeniem plastikiem. W ten sposób Plastic Wieloryb podejmuje problem plastikowych odpadów, które uczestnicy w każdym wieku łapią w sieci i zbierają. W kreatywny sposób plastik jest następnie przekształcany w meble biurowe i łodzie.
Jest też pierwsza na świecie bariera bąbelkowa, która została wprowadzona jako uzupełnienie łodzi zbierających odpady. Zbiera rocznie około 42 000 kg plastiku z kanałów Amsterdamu. Bariera bąbelkowa pomaga rozwiązać problem trudnych do złapania podwodnych plastikowych śmieci. Powietrze jest zasysane przez perforowaną rurkę, która znajduje się na dnie kanału, a gdy pęcherzyki się unoszą, tworzą prąd wstępujący, który wyciąga plastik na powierzchnię i kieruje go do bocznego systemu zbierania, wychwytując od 80 do 90 procent odpadów, które w przeciwnym razie trafiłyby do Morza Północnego.
