Hoogstwaarschijnlijk ben je op internet al verhalen tegengekomen waarin mensen aan de routine ontsnapten en vandaag op een eiland wonen en 3 keer meer geld verdienen dan voorheen. Hiermee vertellen ze ons dat werken op kantoor horror en angst is. Aan de andere kant zijn reizen over de hele wereld, "freelancen", 4-urige werkdagen en genieten van elk moment het hoogtepunt van het leven. Maar dat is slechts één kant van het verhaal.
Waarom vermijden wij mensen reguliere banen zo vaak? Misschien heeft deze er wat aan voordelen? Meer hieronder.
Waar komt de vrijheidstrend vandaan?
Het verlangen om ‘aan het systeem te ontsnappen’ is zo oud als de tijd zelf. De oude Grieken zijn bezig hedonisme gezien als een filosofie van plezier. Mensen in het oude India vonden hun vrede in het boeddhisme, evenals in het afwijzen van verlangens, en als er zich problemen voordeden, deden zij dat ook trok zich terug in meditatie. Een nog grotere afwijzing van routine vond plaats onder de hippies van de jaren vijftig toen ze dat wilden ontsnap aan de ‘Amerikaanse droom’ (vaste baan, huis, gezin). Ze zijn er nooit in geslaagd een stabiel economisch of cultureel model op te bouwen, en hun pogingen om vrij te worden eindigden helaas in verschillende alcohol- en drugsfestivals.
In de 21e eeuw veranderde de wens om binding te vermijden geleidelijk in een nieuwe trend: spookbeelden. In de professionele wereld betekent dat ja de persoon verschijnt niet op het eerder afgesproken interview voor het werk hij komt niet naar zijn werk en ze maakt het niet eens bekend, of ze kondigt aan dat ze ziek is, en uiteindelijk onthult ze zichzelf op sociale media, waar ze op een foto geniet van een glas wijn. Het aantal mensen dat bezwijktover spookbeelden, zou op de wereldmarkt moeten zijn groeide met 10 tot 20 procent. En waarom willen mensen gewoon verdwijnen?
- 85 procent van hen vertrekt zonder waarschuwing omdat ze geen conflict met hun werkgever willen
- 60 procent van hen wordt gemarteld en onderbetaald
Was het jaren geleden gebruikelijk dat werkgevers de verzonden sollicitatie niet beoordeelden en niet reageerden, tegenwoordig is de trend omgekeerd: vandaag de dag potentiële werknemers degenen die zich niet melden.
Helaas bestaat er niet zoiets als een perfecte baan.
De ontwikkeling van technologie heeft veel dingen gemakkelijker gemaakt, maar ook veel moeilijker. Sociale media overtuigen ons ervan dat dit zo is het gewone leven is niet cool. Het is cool om te reizen, te genieten en je missie te vinden. En spookbeelden voor velen is het de perfecte manier om de ‘perfecte’ baan te vinden en problemen en conflicten te vermijden.
Waarom bestaat de perfecte baan niet?
- De eerste indruk van welke activiteit dan ook zal na verloop van tijd vervagen. Een prettig gevoel als we iets nieuws met onze hersenen doen dopamine, wat het interessant maakt, alles gebeurt snel en we zijn blij. Maar elke baan heeft zijn eigen cyclus van repetitieve handelingen die een gewoonte worden. Alles wordt uiteindelijk saai.
- Het kost tijd om iets onder de knie te krijgen. En een bewuste poging. Het principe 10.000 uur het is slechts gedeeltelijk waar, omdat het steeds opnieuw herhalen van dezelfde acties niet voldoende is. We hebben veranderingen en complexere taken nodig, in welk geval het leren van iets nieuws 3000 tot 4000 uur zal duren.
- Het vinden van onszelf (onze passies, onze missie) is een vaag doel. De hersenen hebben moeite met het bijhouden van lange perioden als er geen duidelijke grenzen zijn. Daarom, als we bijvoorbeeld studeren, verstrijkt de tijd heel langzaam (schema), en als we al een aantal jaren geen plan hebben, gaat de tijd snel voorbij en merken we het niet eens.
- Een gemakkelijke baan is niet noodzakelijkerwijs een goede baan. Vaak hebben we het gevoel dat de dingen waartoe we geroepen zijn, gemakkelijk moeten zijn. Maar naarmate de taak steeds moeilijker wordt, verliezen we onze interesse en gaan we op zoek naar een nieuwe baan. Wetenschappers van van de Stanford-universiteit ze raden aan om niet naar passie te zoeken, maar deze te ontwikkelen.
Het idee dat ieder van ons onze missie moet vinden, is wat mensen ertoe aanzet tijdelijke banen te kiezen die hen daartoe de mogelijkheid bieden ze reizen de wereld rond op zoek naar elkaar, of probeer dingen die als prestigieus en populair worden beschouwd: ontwerpers, IT-specialisten of bloggers. Deskundigen zijn van mening dat dit pas in 2020 in de VS zal gebeuren 31,7 miljoen bloggers. Jaarlijks verschijnen er een miljoen nieuwe.
Boek Eet bid heb lief werd uitgebracht in 2006, en de film met Julia Roberts in de hoofdrol was de bewerking ervan. Het presenteert een vrouw die, om zichzelf te vinden, reis zelf de wereld rond. Maar weinig mensen weten dat dit zo is Elisabeth Gilbert een professionele schrijver die voor dit boek al 13 jaar ervaring heeft opgedaan. Ze heeft een carrière opgebouwd in de journalistiek: haar werk is verschenen in GQ, The New York Time Magazine en Esquire, en haar eerste boek won de Hemingway Canadian Literary Award. Eet, bid, heb haar lief werken als professionele schrijver, en reizen was haar taak. Toen ze met het boekconcept kwam, kwamen zij en de uitgever overeen om een voorschot te krijgen om de reis te betalen. Nee, ze keek niet.
De niet voor de hand liggende voordelen van het gewone leven
- Stabiliteit is belangrijk voor de ontwikkeling van een kind. Het zijn wetenschappers onderzocht de impact van stabiliteit op het gevoel van veiligheid, op succes, opleiding en gedrag. De onstabiele baan van de ouders of het verlies van hun baan zou een grote stress voor het kind opleveren.
- Verveling is de drijvende kracht achter creativiteit. Het woord verveling heeft een zeer negatieve connotatie en mensen proberen het te vermijden. Maar het zou juist uit verveling moeten zijn betere ideeën genereren. Als er niets te doen is, duiken de hersenen in het onderbewustzijn, halen er interessante feiten uit en veranderen ze in iets nieuws.
Onze hersenen laten ons niet toe om ons voor te stellen hoe we onszelf op oudere leeftijd zullen zien en wat voor ons dan belangrijk zal zijn. Het is niet onze schuld dat de huidige taken ons belangrijker lijken dan de taken die ons in de toekomst te wachten staan.
We hebben te veel verontrustende factoren:
- We krijgen elke dag duizenden meldingen. De moderne perceptie van de werkelijkheid heeft zelfs een eigen naam: twitterisering van het denken. Boeken worden korter, films worden eenvoudiger.
- Door foto's te kunnen bewerken met tools als Photoshop, krijgen mensen het gevoel dat ze dat ook doen ze zijn niet aantrekkelijk genoeg.
- Sociale media kunnen verslavender zijn dan sigaretten en alcohol. Instagram zou moeten hebben de grootste negatieve impact op onze gezondheid: oorzaken namelijk spanning en de angst dat we iets missen.
Maar als we kunnen toegeven dat deze factoren een krachtige rol spelen in ons leven, kunnen we ons dat gaan realiseren onze tijd kan aan iets veel belangrijkers worden besteed!
Het leven is van ons, dus het pad dat we zullen volgen hangt ook van ons af. Het enige dat telt is dat wij gelukkig zijn. En als je vandaag op kantoor zit, glimlach dan. Dit is niet het ergste dat je kan overkomen! 🙂
Bron: brightside.me
