Gelukkige mensen leven langer: goede genen zijn belangrijk, maar vreugde en geluk zijn belangrijker

Wist je dat gelukkige mensen langer en beter leven? Volgens de laatste studie loont het meer om te investeren in geluk dan in je cholesterolgehalte.

Gelukkige mensen leven langer dan ongelukkige mensen - en volgens de laatste studie zijn ze dat ook gezonder. Een onderzoek naar de ontwikkeling van volwassenen, die werd uitgevoerd op Harvard, leverde interessante resultaten op.

Sinds 1938 hebben onderzoekers 724 mannen hun hele leven gevolgd en bestuderen nu 1.300 kinderen van deze deelnemers. De studie was erg complex en hield gegevens bij via gedetailleerde medische dossiers en honderden face-to-face interviews en vragenlijsten. Alle bevindingen worden gepubliceerd in het boek Het goede leven, dat is geschreven door de co-auteurs van het onderzoek Dr. Robert Waldinger en Dr. Marc Schulz.

dr. Waldinger, die ook psychiater is in het Massachusetts General Hospital en professor in de psychiatrie aan de Harvard Medical School, deelde met Reades' Digest enkele van de dingen die hem het meest verrasten over het onderzoek.

Bekijk ook

persoonlijke groei

Als je iets goeds hebt, zoek dan niet naar iets beters

Volgens hem is het eerste wat je kunt doen om je gezondheid te verbeteren, nauwe relaties met elkaar koesteren en onderhouden. Die 50-jarigen die goede interpersoonlijke relaties meldden, waren zelfs op hoge leeftijd onvergelijkbaar gezonder. In feite waren hechte relaties een betere voorspeller van de algehele gezondheid dan IQ, sociale klasse, bankrekeningnummers of genetica.

Gelukkige mensen leven langer: onderlinge relaties

Volgens het onderzoek verminderen goede interpersoonlijke relaties het risico op het ontwikkelen van hart- en vaatziekten. Ze verlagen ook de bloeddruk en verminderen de kans op een hartaanval en chronische ziekten. Daarnaast beïnvloeden ze ook een betere cognitieve gezondheid op oudere leeftijd en versterken ze je immuunsysteem. De sleutel is dat relaties een lange weg gaan bij het beheersen van stress.

Het grootste deel van het boek gaat over relaties, zegt dr. Waldinger deelde ook enkele van zijn eigen gewoonten die het resultaat zijn van de bevindingen in het boek. Hij maakt elke ochtend een wandeling (3-4 km) en twee keer per week traint hij met gewichten. Hij mediteert dagelijks, terwijl hij weinig tijd doorbrengt op sociale media (meer nog om met anderen te communiceren). Ook is het van groot belang dat huisdieren hem gezelschap houden, en multitasken vermijdt hij ook (hij concentreert zich liever op de taak).