Italianen hebben praktisch de manier uitgevonden waarop mensen over de hele wereld vandaag de dag koffie bereiden, serveren en drinken: alles van de taal (cappuccino, latte, macchiato) tot espressomachines (uitgevonden door Angelo Moriodno in Turijn in 1884). Als koffie zijn spirituele thuis heeft, dan moet het Italië zijn.
In Italië worden buitenlandse pogingen om koffie aan te passen en te versieren tot verschillende frappuccino's beschouwd als heiligschennis en de koffie blijft daar strikt traditioneel. Veel internationale ketens op het Apennijnen Schiereiland ze hebben vandaag nog steeds geen eigen vestigingen onafhankelijke coffeeshops gerund door professionele barista's zijn eerder regel dan uitzondering. Sommige daarvan dateren uit het begin van de 18e eeuw. Caffè Fiorio in Turijn serveerde ooit koffie aan Nietzsche en graaf di Cavour, Gran Caffè Renzelli het wordt echter sinds 1803 door één familie gerund.
Hoe koffie bestellen?
Beschouw je eerste Italiaanse koffie als een informele ceremoniële initiatie. Regel nummer één: vraag niet om een grote vanillefrappuccino met slagroom. U kunt de meeste van uw Italiaanse koffiebestellingen met één woord ontvangen: café is een sterke espresso (de term espresso wordt in het Italiaanse koffiejargon zelden gebruikt), macchiato is espresso met een scheutje gestoomde melk, Amerikaans is espresso met toegevoegd heet water, waardoor de koffie iets langer duurt. De koning van alle witte koffiesoorten wordt gerespecteerd cappuccino, espresso met warme opgeschuimde melk en eventueel bestrooid met chocolade.
Pauze
In Italiaanse cafés zul je zelden ervaren dat je wordt gegeven koffie om mee te nemen, behalve op een treinstation. Of je nu haast hebt of niet, er wordt van je verwacht dat je het café vult met de lokale bevolking. Italianen hebben niet de gewoonte om urenlang in cafés te blijven zitten. Een koffiepauze is letterlijk een pauze. Een paar happen in het bladerdeeg, drie slokjes hete espresso, een paar woorden over het laatste corruptieschandaal met de barista en ze zijn onderweg.
Volgens de traditie wordt er 's ochtends cappuccino gedronken. Sommige cynici zeggen van wel grote fout als je na 10.00 uur een cappuccino bestelt.
Smaak
Een van de beste dingen van Italiaanse koffie is dat het niet uitmaakt waar je bent (in een bergdorpje of op een plein in Rome). constante koffiekwaliteit. Hoe graag ze ook van hun pasta al dente houden, ze houden ook van hun koffie zwaar geroosterde, bitterzoete smaak met bruin schuim of room erop. Zachte, fruitige tonen en kunstzinnige latte-kunst zijn niet erg populair bij Italianen. Niemand heeft tijd om tien minuten te wachten totdat een barista een gepersonaliseerde koffie bereidt of een esdoornblad op een cappuccino tekent. Snelheid, waarmee Italiaanse barista's tijdens de ochtendspits werken, wel werkelijk schitterend.
Koffie versies
Hoewel simpel meestal het beste is in de Italiaanse culinaire wereld, staat de koffiecultuur dit toe enkele kleinere versies, waarvan sommige regionaal zijn. Caffé corretto is een espresso 'gefixeerd' met wat spirit, meestal grappa, en later op de dag gedronken. Doppio het is een dubbele espresso, volkomen acceptabel als je een kater hebt of niet goed hebt geslapen. Ristretto het is een korte espresso met minder water maar net zo sterk. Donkere cappuccino is een cappuccino met minder melk. De specialiteit van de regio Peimont, en vooral van Turijn, is bicerine, die al 200 jaar bestaat. Het bestaat uit gelaagde espresso, warme chocolademelk, melk en wordt geserveerd in een glas. Er is niets anders Marokkaans, een andere Piemontese uitvinding die een mix is van espresso, cacaopoeder en melkschuim. Als u met kinderen door Italië reist, bestel dan voor hen cioccolata calda (warme chocolademelk), die donker, dik en heerlijk is in de ware geest van la dolce vite.
In sommige drukkere bars (vooral op treinstations) moet je je koffie vooraf betalen en de bon vervolgens aan de barista laten zien.
Italianen drinken koffie in kleinere hoeveelheden. Zeven of acht espresso's per dag is niet ongebruikelijk.
Koffie is in Italië verrassend niet duur; als je er meer dan twee euro voor betaalde, brachten ze je rond.
Welke Italiaanse stad de beste koffie heeft, is een debat dat het Risorgimento opnieuw zou kunnen doen oplaaien, maar zelden zul je zoveel historische cafés vinden als Turijn en Triëst.
