Mannen die hun vrouw liefhebben en respecteren, worden door andere mannen meestal als "pantoffels" bestempeld.
Velen schamen zich voor deze "titel", maar dat zou niet zo moeten zijn! Een man heeft een bekentenis geschreven waarvoor hij gefeliciteerd moet worden.
—
Mijn vriend kwam bij mij thuis voor koffie, we zaten en praatten over het leven. "Geef me een paar minuten om de borden in de gootsteen af te wassen." Ik heb het hem verteld. Hij keek me aan alsof ik hem vertelde dat ik een ruimteschip ging bouwen. Bewonderend, maar enigszins verward, vertelde hij me: "Geweldig dat je je vrouw helpt, als ik mijn vrouw help, stelt ze het niet op prijs. Ik dweilde op een dag de vloer, ze zei niet eens dankjewel."
Ik ging terug naar hem en legde uit dat ik mijn vrouw niet hielp: "Mijn vrouw heeft geen hulp nodig, ze heeft een partner nodig. Ik ben partner in dit huis en vanwege dit partnerschap zijn de taken verdeeld.
Ik help mijn vrouw niet met het schoonmaken van het huis omdat ik er zelf in woon, dus ik moet het ook schoonmaken.
Ik help mijn vrouw niet met koken omdat ik ook wil eten en zelf iets moet koken.
Ik help mijn vrouw niet met afwassen na het eten, want ik gebruikte die borden en bestek ook.
Ik help mijn vrouw niet bij het opvoeden van de kinderen, want zij zijn ook mijn kinderen en het is mijn taak om vader en ouder te zijn.
Ik help mijn vrouw niet met het ophangen en strijken van de was omdat het ook mijn was is.
Ik ben geen helper in huis, ik ben een deel van dit huis."
Wat dankbaarheid betreft, ik vroeg hem wanneer hij voor het laatst zijn vrouw bedankte nadat ze klaar was met het schoonmaken van het huis, het doen van de was, het verschonen van de lakens, het wassen van de kinderen, koken, organiseren, enzovoort? Of zei iets soortgelijks, bijvoorbeeld: "Wauw, mijn vrouw! Je bent fantastisch!"
Lijkt dit je absurd? Klinkt dat raar voor je?
Omdat je de vloer eens in de 100 jaar schoonmaakte, verwachtte je een onderscheiding voor uitmuntendheid. Waarom? Heb je er ooit over nagedacht? Misschien omdat je denkt dat het allemaal haar verantwoordelijkheid is? Misschien komt het omdat je gewend bent dat alles wordt gedaan zonder dat je een vinger hoeft uit te steken?
Waardeer anderen zoals je zou willen dat anderen jou waarderen, op dezelfde manier en met dezelfde intensiteit. Help een handje, gedraag je als een echte partner, niet als een gast die alleen kwam eten, slapen en wassen.
