Als je je afvraagt wat kinderen het meeste nodig hebben van hun ouders, dan komt onderstaande lijst goed van pas.
Wat hebben kinderen het meeste nodig van hun ouders? Sommigen zullen de vraag beantwoorden met materiële goederen. Maar gelukkig zijn het er steeds minder. Weer anderen zijn ervan overtuigd dat het liefde is. Daarin hebben ze niet veel ongelijk, maar psychotherapeuten zijn ervan overtuigd dat het erkennen van hun gevoelens nog belangrijker is.
Traditioneel wordt liefde beschouwd als het belangrijkste element bij het opvoeden van gezonde, gelukkige kinderen. Hoewel liefde ongetwijfeld een sleutelrol speelt, suggereert een evoluerend begrip van de kinderpsychologie dat er meer aan de hand is dan dat. Generaties vóór ons worstelden vaak met de uitdaging om door hun eigen emoties te navigeren en, als gevolg daarvan, emotioneel trauma door te geven aan hun kinderen.
Emoties zoals woede werden vaak als onwelkom gezien aan de familietafel. Maar naarmate ons begrip van de ontwikkeling van kinderen zich verdiept, wordt het steeds duidelijker dat er nog een ander essentieel onderdeel is van effectief ouderschap: het valideren van de gevoelens van het kind. Het erkennen en accepteren van de emoties van een kind als geldig draagt aanzienlijk bij aan zijn emotioneel welzijn door de basis van veiligheid, eigenwaarde, empathie en begrip te bevorderen.
Waar hebben kinderen het meeste behoefte aan?
Kinderen zijn als miniatuurvolwassenen; hun emotionele ervaringen zijn net zo reëel en intens als de onze, hoewel ze vaak in eenvoudiger bewoordingen worden uitgedrukt. Het pad naar emotionele volwassenheid begint met het valideren van die emoties. Door te herkennen en te erkennen wat het kind voelt, leggen ouders de basis voor een veilige emotionele basis. In het verleden werden bepaalde emoties, vooral emoties die als ‘negatief’ werden beschouwd, zoals woede of verdriet, afgewezen of onderdrukt. Hoewel deze aanpak goed bedoeld was, maakte het onbedoeld aan kinderen duidelijk dat hun gevoelens ongeldig of onbelangrijk waren. Tegenwoordig beweren deskundigen dat het accepteren en valideren van deze emoties cruciaal is voor de emotionele groei van een kind.
Validatie communiceert met het kind dat zijn gevoelens niet alleen acceptabel zijn, maar ook essentiële aspecten van zijn identiteit. Wanneer kinderen consistente validatie krijgen, ontwikkelen ze een gezond gevoel van eigenwaarde. Dit zelfvertrouwen wordt een kompas dat hen door de uitdagingen van het leven leidt, waardoor ze zich authentiek kunnen uiten en met vertrouwen door relaties kunnen navigeren. Omgekeerd kan het ontbreken van validatie tot een groot aantal emotionele uitdagingen leiden. Kinderen die het gevoel hebben dat hun gevoelens ongeldig zijn, kunnen worstelen met twijfel aan zichzelf, onzekerheid of een onvermogen om zich effectief te uiten.
Het cultiveren van empathie en begrip
Het valideren van de gevoelens van een kind gaat verder dan alleen het erkennen van hun gevoelens; omdat het ook empathie en begrip cultiveert. Door kinderen te leren dat hun gevoelens ertoe doen, brengen ouders hen het vermogen bij om zich in anderen in te leven. Dit begrip wordt een brug die hen verbindt met de verschillende emotionele ervaringen van de mensen om hen heen.
