Traditionele desserts die je moet proberen als je door Europa reist

Heb je de formulering van een traditioneel dessert gezien en merkte je dat je in een oogwenk kwijlde? Niets serieus. Als je geen zoetekauw bent, is het een goed idee om de lijst met de beste min of meer zoete specialiteiten van de afzonderlijke Europese landen te bekijken.

Traditionele desserts je vindt ze al in de dichtstbijzijnde bakker in elk land, en het is nog beter als je ze in de meest originele kunt proberen recepten. Daar komen ze dus vandaan.

Macarons (Frankrijk)

De Franse keuken is beroemd over de hele wereld, maar de echte schoonheid ligt in wat er op het einde komt. Bij toetjes. Onder hen zijn ze leidend macronen, ronde koekjes met een zeer interessante geschiedenis. Hoe ze in Frankrijk terecht zijn gekomen, is tot op de dag van vandaag niet helemaal bekend. Dit zijn "koekjes" gemaakt van twee identieke helften gevuld met verschillende roomvullingen. Het is moeilijk om er maar één te eten!

Cannoli (Italië)

Het dessert, afkomstig uit Italië, meer bepaald uit Sicilië, wordt in verband gebracht met talloze theorieën. Een van hen zegt dat het is gemaakt door slaven in de harem, anderen dat het is gemaakt door de nonnen van het klooster in Caltanissetta. Hoe dan ook, je eet deze krokante buisvormige lekkernij gevuld met romige ricotta (ook met chocolade, pistache of gekonfijt fruit) in een mum van tijd naar binnen.

Sachercake (Oostenrijk)

De cake werd uitgevonden door banketbakker Franz Sacher voor een galadiner in 1832 en werd al snel een van de symbolen van Wenen. Sacher maakte het toen hij nog maar 16 jaar oud was, en nooit in zijn stoutste dromen had hij gedacht hoe iconisch de confectie in een paar jaar zou worden. Tegenwoordig heeft de taart zelfs een eigen dag, die wordt gevierd op 5 december. Vergeet bij je bezoek aan de Oostenrijkse hoofdstad niet om na de uitstekende Weense steak een stukje Sachertorte te bestellen.

Schneeball (Duitsland)

De "sneeuwbal" is een keuze uit Rothenburg, hoewel veel Duitse steden zich het dessert hebben toegeëigend. Vroeger werden ze alleen geserveerd bij speciale gelegenheden, nu zijn ze het hele jaar verkrijgbaar. Het bestaat uit breekbare reepjes deeg die tot een bal zijn gerangschikt, die vervolgens in diepe olie goudbruin worden gebakken. Volgens het originele recept wordt de scheeball bestrooid met poedersuiker, maar tegenwoordig is hij ook verkrijgbaar in een zoute versie.

Loukoumades (Griekenland)

Deze Griekse versie van donuts is gemaakt met honing en walnoten, en hun geschiedenis gaat ver terug, naar het oude Griekenland om precies te zijn. Het toetje en de lauwerkrans werden uitgereikt aan de winnaars van de Olympische Spelen. Gelukkig zijn ze tot op de dag van vandaag bewaard gebleven, dus je vindt ze in bijna elke bakkerij en op veel straatstalletjes.

Bekijk ook

culinair

Recept: het beste mengsel om te frituren, waardoor het vlees sappig en de korst knapperig wordt

Pastel de nata (Portugal)

Portugese desserts gebruiken vaak eieren en suiker. Pastel de nata is niet anders - een traditioneel gebakje bestaande uit bladerdeeg gevuld met romige eiervla, vaak op smaak gebracht met vanille en kaneel. De geschiedenis van pastel de nata gaat terug tot de 18e eeuw, toen katholieke monniken eiwit gebruikten om hun kleding te stijf te maken, zodat ze veel dooiers overhielden. Hiervan werden slagroomtaarten gemaakt die in heel Portugal populair werden.

Baklava (Turkije)

Deze cake, die zeer wijdverspreid is in de Balkan, zou zijn oorsprong vinden in Turkije. Het is ook populair in Griekenland, Marokko, Libanon en elk land heeft zijn eigen versie. Het is gemaakt van uitgerekt dun deeg, dat in tien lagen is gevouwen. Tussen elk ervan worden gehakte walnoten gestrooid en vervolgens een mengsel van suiker en sap, wat de baklava sappigheid geeft. Naast noten is baklava ook gevuld met pistachenoten.

Bombolone (Italië)

Dit donutachtige dessert is waarschijnlijk ontstaan in Oostenrijk, dat ooit over een deel van Italië heerste. Ze zijn het populairst in Toscane, maar blijkbaar werden ze na verloop van tijd zo beroemd dat ze overal in het land te vinden zijn. Ze zijn gevuld met verschillende crèmes en jam, dus het is zonde om er maar één te proberen bij het kopen.

Churros (Spanje)

Hier is nog een gebak met een interessante geschiedenis, niet alleen eigendom van de Spanjaarden, maar ook van de Portugezen en de Chinezen. Het is een gefrituurd deeg, meestal in langwerpige vormen, maar er zijn ook verschillende andere manieren om het te maken. Ze werden echter uiteindelijk precies in Spanje geperfectioneerd, waar ze (meestal) knapperige churros gedoopt in rijke chocolade eten als ontbijt.

Kürtőskalács / Harder (Hongarije)

Kürtőskalács wordt gemaakt van zoet gistdeeg (gerezen deeg), dat rond een gesneden bakkegel wordt gewikkeld en in kristalsuiker wordt gerold. Grill het boven houtskool en giet er gesmolten boter over tot het oppervlak goudbruin is. Tijdens het bakken karamelliseert de suiker die aan de kürtőskalács is blijven plakken en vormt een krokante, glanzende korst. Het oppervlak kan dan worden bedekt met extra ingrediënten zoals gemalen walnoten of kaneelpoeder.

Croissants (Frankrijk)

Laten we eindigen met de croissant, waarschijnlijk het bekendste bakkerijproduct ter wereld. Of het een echt Frans product is valt te betwijfelen, zoals ook de Oostenrijkers beweren, maar het staat buiten kijf dat het een prachtig product is met een uitstekende vulling waarvan de smaak wordt geassocieerd met Frankrijk. Als uw reis u naar Parijs brengt, probeer er dan zeker een bij de Stohrer-bakkerij, die de titel van de oudste bakkerij in Parijs heeft.