Ze was sterk, wild, onafhankelijk. Ze had nooit gedacht dat ze zichzelf aan een man zou kunnen verliezen. Toen ontmoette ze hem.
Met elke dag die ze samen doorbrachten, mocht ze hem meer. Met elk aardig gebaar dat hij voor haar maakte, werd ze steeds verliefder op hem. Het was perfect - totdat - het niet was.
Ergens onderweg begon ze zichzelf te vergeten. Hij heeft het haar nooit gevraagd, maar de liefde verblindde haar.
Ze begon meer van hem te houden dan van zichzelf. Ze begon zijn wensen boven haar eigen behoeften te stellen. Ze gaf zich over aan de zwakte van te veel liefde.
De angst om hem te verliezen verdreef alle liefde die ze voor zichzelf had. Ze stopte met het doen van de dingen waar ze van hield en waar ze van genoot, zodat ze er altijd voor hem kon zijn.
Hij stopte ook met het voorzien in haar behoeften. Hij nam haar houding ten opzichte van zichzelf over.
Ze begon te denken dat hij egoïstisch en ondankbaar was. Toen drong het tot haar door: "Niemand kan van je houden als je niet van jezelf houdt. Niemand kan aan uw behoeften voldoen als u het zelf niet kunt.
Ze herinnerde zich wie ze was, en het spel veranderde. Ze begon de dingen te doen die ze deed voordat ze afhankelijk van hem werd en hem gelukkig moest maken.
Foto: envatoZe vond tijd voor zichzelf, voor haar vrienden en hobby's, en begon voor de verandering te genieten van wat ze was. Ze probeerde niet langer de vrouw te zijn die ze dacht dat ze wilde zijn. Ze kwam weer tot zichzelf.
Ze herinnerde zich dat hij voor het eerst verliefd werd op een vrouw die dat wel was. De vrouw tot wie hij zich waanzinnig aangetrokken voelde. Ze herinnerde zich die geweldige romantische dingen die hij deed aan het begin van de relatie.
Zelfrespect verwerven was niet eenvoudig, maar toen ze zag hoe het hem en hun relatie beïnvloedde, was ze vastberadener dan ooit.
Ze was het beu om zich nergens naar te voelen. Ze moest terug naar wie ze was, maar daarvoor moest ze zich herinneren wie ze was.
Toen zij terugkeerde naar haar oorspronkelijke zelf, deed hij dat ook. Ze was niet langer een vrouw die hem constant nodig had en hem verstikte. Toen ze terugging naar de manier waarop ze was voordat ze hem ontmoette, werd hij weer helemaal verliefd op haar. Ze nam het hem niet kwalijk. Ze nam het hem niet kwalijk.
Ze vergat zichzelf vanwege haar liefde voor hem. Hij werd het belangrijkste in haar leven en ze geloofde niet meer dat haar leven ertoe deed.
Hij was het enige dat belangrijk voor haar was, en haar obsessie was precies wat hem wegjoeg. Gelukkig realiseerde ze zich dat de persoon die ze bij hem was niet haar ware zelf was.
Hij was dolblij dat ze terug was, dat ze was geworden wat ze was.
Ze hield heel veel van hem, maar ze beloofde zichzelf dat ze haar liefde voor hem nooit de liefde die ze voor zichzelf had zou laten vernietigen.
Hij zag hoe ze genoot van het vinden van haar eigen geluk en hij was trots om bij zo'n vrouw te zijn. Dit is wat hij altijd al wilde: bij iemand zijn waar hij trots op kan zijn.
