Rozum i serce to instrumenty, które muszą współpracować i koordynować. Czasami jest to trudne. Zwłaszcza jeśli przytłaczają Cię emocje i nie potrafisz ich rozdzielić, serce góruje nad umysłem lub odwrotnie. Bez względu na to, jak dużo myślisz i próbujesz analizować, nie dochodzisz do żadnego rozwiązania, a serce ci nie pomaga, ponieważ czujesz niepokój i strach, że żadna decyzja nie będzie słuszna.
Kiedy próbujesz słuchać siebie, nieustannie słuchasz tego, co inni przynieśli ci poprzez swoją postawę i zachowanie. Próbujesz zdystansować się od tego, co cię przeraża. Chcesz mieć kontrolę nad swoim życiem, a kiedy twoje serce staje na drodze, masz tendencję do racjonalizacji.
Mówisz sobie, że miłość to chemia, zdarza się lub nie. Interpretujesz to tak, jakbyś nigdy tego nie widział ani nie doświadczył. Miłość to codzienna praktyka wykonywana z wolą i celem, a nie uczuciem.
A kiedy zderzają się z tobą pragnienia serca, bez rozumu i logiki, zdajesz sobie sprawę, że nawet nie wiesz, co robić. Zostajesz, ponieważ jeśli będziesz kontynuować, musisz zakwestionować wszystko, czego kiedykolwiek się nauczyłeś i czego doświadczyłeś, musisz zmienić swoje postrzeganie i nastawienie.
Prawda jest taka, że twój umysł i serce nie powinny stawiać cię przed dylematem, powinny być w harmonii i współpracować. Nie wolno wam postępować wbrew rozsądkowi i nie wolno wam zaniedbywać serca.
Jeśli chcesz osiągnąć współpracę i konstruktywnie wykorzystać serce i umysł, musisz podnieść swoją świadomość, pogłębić pewność siebie, odrzucić wszystko, co fałszywe i pozorne, i starać się zbliżyć jak najbardziej do swojej prawdy. Tylko w poszukiwaniu prawdy serce i umysł jednoczą się.
Jest czas, kiedy musisz poddać się swoim uczuciom i spełnić pragnienia swojego serca. Twój umysł musi cofnąć się i poczekać na chwilę, aby stawić czoła konsekwencjom. A kiedy to doświadczenie cię rani, przynosi bolesne, ale cenne lekcje.
Twoje serce zaprowadziło cię do tej historii, a twój umysł pozwala ci łączyć momenty poznawcze, przetwarzać rozczarowania, doświadczać utraty iluzji jako wyzwolenia. Rozumiesz, dlaczego sprawy potoczyły się tak, jak się potoczyły i dlaczego jest to dla ciebie dobre.
Trzeba przeżyć wzniesienie, ekstazę, wzbić się w obłoki uczuć i dać się ponieść fali uczuć. Musisz zrozumieć, dlaczego tego potrzebowałeś i dlaczego nie jest to stały stan, w którym możesz pozostać.
Jeśli nie możesz wybrać między pragnieniem swojego serca a żądaniami swojego umysłu, musisz zadać sobie pytanie, co doprowadziłoby do najlepszego wyniku w twoim życiu. Musisz znaleźć właściwą odpowiedź na to pytanie.
Czasami utkniesz, ponieważ nie chcesz zaakceptować porażki. Twój umysł mówi ci, nie poddawaj się, ale twoje serce płonie pragnieniem i nie akceptuje tej możliwości. Albo twój umysł ściga cię z upartą determinacją, podczas gdy w twoim sercu wiesz, że to wszystko na próżno. Wtedy musisz zadać sobie pytanie, czy zrobiłeś wszystko, co w twojej mocy, bo jeśli tak, a nic się nie zmienia, to najlepiej jest się wycofać, nawet jeśli jeszcze nie wiesz dlaczego. Nie chcesz stawić czoła porażce i stracie.
Twoje uczucia mówią ci, dokąd chcesz iść, a twój umysł pokazuje ci, jak się tam dostać. jeśli nie możesz dotrzeć tam, gdzie chcesz, zgodnie z logiką nie powinno cię tam być.
Jeśli trwasz w związku, ponieważ jesteś przekonany, że ta osoba jest twoją bratnią duszą, ale ta osoba nie odwzajemnia miłości, za którą tak tęsknisz, musisz zadać sobie pytanie, czy to naprawdę jest miłość do bratniej duszy. A jeśli zadasz sobie pytanie, już wiesz, że tak nie jest. Twoje serce pragnie prawdziwej miłości, a rozum mówi ci, że nie znajdziesz jej tam, gdzie szukasz.
Jeśli jesteś wyczerpany i zmęczony pracą, brakuje Ci chęci i natchnienia, Twoje serce podpowiada Ci, że potrzebujesz odpoczynku, głębokiego relaksu, zmiany, mimo że Twój umysł goni Cię dalej. Wtedy musisz zadać sobie pytanie, czy to jest sposób na spełnienie marzeń, bo nie. Nie dostaniesz ich, zachorując. Trzeba zapewnić sobie odpoczynek, przerwę, czas na relaks.
Jest chwila, by podążać za swoją wewnętrzną mądrością, tak jak jest chwila, by doświadczyć czegoś w danej chwili bez zastanowienia, spontanicznie. Jest czas rekolekcji i refleksji oraz czas działania i przeżywania na nowo.
Jest taki moment, kiedy w końcu rozumiesz, dlaczego coś ci się przytrafia, kiedy w końcu pojmujesz sens powtarzanej lekcji.
W końcu nie ma błędnych decyzji – są tylko lekcje, które niosą nam decyzje.
