Mijn keuken kan niet bepaald een toevluchtsoord in huis zijn en een spiegel van de herfst, een seizoen versierd met kleuren, en de tafels zijn gedekt met lekkernijen die het resultaat zijn van eerder hard werken en geluk gesmeed door het weer. U bent van harte welkom om te lezen.
Ik kan ijver ook niet afhangen van het feit dat mijn koelkast dat niet doet volgt rechtdoor "natuurlijke normen" om gevuld te worden met seizoensproducten, dus helaas blijven alleen de klassiekers erin, zoals b.v. melk, eieren, wat tonijn uit blik en mijn moeders zelfgemaakte jam.
Wat vervelend, zul je zeggen, maar ik kan het met tegenzin eens zijn en beginnen met een uitleg of een zinloos excuus dat ik gewoon geen tijd heb om het te vullen. Over het algemeen is er niemand in mijn keuken die gerechten rammelt, heerlijke geuren creëert, monologen en lofzangen zingt en beweert de beste kok te zijn. Eerlijk gezegd ben ik een grote levensgenieter en weet ik hoe ik van lekker eten moet genieten, maar dat is ongeveer alles wat ik kan zeggen over de opeenvolging van culinaire meestergenen die mijn genetisch record zou moeten dragen. Ik moet zeggen dat mijn vader de beste "chef" is, die zijn zwaard hanteert als een ridder in de keuken, speelt met specerijen zoals de grootste parfummeesters en afbeeldingen op het bord creëert zoals de schilderijen van Picasso. Ik kan alleen de schuld toeschrijven waarom mijn superieure erfelijke gen zich niet ontwikkelde aan het feit dat ik niet de gelegenheid of gelegenheid en inzicht had in wat er gebeurde, want als "hij" aan het koken is, heeft de rest van ons geen toegang naar zijn heilige tempel, omdat hij zegt, dat dit de geheimen zijn van de grootste meesters, en ook wanneer je eindelijk binnen mag natuurlijk niet eerder dan wanneer de schepper immens wordt geprezen, alle borden zijn belegd met brood en vingers zijn heerlijk gelikt, realiseer je je dat er een "bom" in de keuken is gevallen. En als de vader een tovenaar van smaken is die ook visueel verrast, is de moeder een strategisch goed onderlegde generaal in opruimen, stapelen, sorteren en ruimte creëren voor nieuwe kookavonturen. Je kunt lezen dat zelfs chef-koks het imago van een artiest verdienen en dat dit een van de meer, zo niet de meest opwindende en interessante gebieden is, als je door het tijdschrift blijft bladeren, en je zult vooral zeker onder de indruk zijn van de weten dat iemand zonder talent het vermogen ontwikkelt om originele recepten te maken en dat de passie die je voelt in de eerste plaats belangrijk is. Sinds de oudheid wordt aangenomen dat voedsel een grotere betekenis heeft en dat het ontdekken van culinaire creaties meer een kunst van smaak is dan louter bevrediging van primaire behoeften. De beste verhalen en natuurlijk etiquette zijn altijd in de keuken geschreven en worden nog steeds geschreven, innovaties geven het een gevoel van de toekomst, design is het heden en bovenal een sociologische interesse die fascineert en inspireert. Laat me fluisteren dat ik ook mijn best doe met de bereiding en "kooktechniek" en het uiterlijk van mijn chocolatier.
BLADEREN DOOR HET TIJDSCHRIFT OP DE TABLET - OPENEN IN EEN NIEUW VENSTER
