De op twee na grootste stad van Iran met meer dan anderhalf miljoen inwoners is toegewijd aan het opfrissen van de perceptie van schoonheid door mensen, althans dat dacht Robert Byron, een Britse schrijver. In Isfahan is het zeldzaam om een straat te vinden zonder boomgrens, fonteinen of bloemen, en op elke hoek kun je overblijfselen uit het verleden tegenkomen.
Op het hoogtepunt van haar macht en belang, tijdens de Safavid-dynastie (16e eeuw), verbaasde de enorme, bloeiende stad westerlingen, en daarom werd er over de stad gezegd dat het zien van Esfahan gelijk staat aan het zien van de helft van alle bezienswaardigheden ter wereld die de moeite waard zijn. zien. Een van de belangrijkste openbare werken van Sheikh Abbas van de bovengenoemde dynastie was de bouw van het Naksh-e Jahan-plein, ook wel bekend als het model van de wereld, aangezien een van de grootste pleinen ter wereld een reeks juwelen is in de vorm van gebouwen bedoeld voor aanbidding en aristocratisch plezier. Het Ali Kapu-paleis staat bij de ingang van de Safavid-paleizen en was in de eerste plaats bedoeld voor het vermaak van nobele bezoekers en buitenlandse ambassadeurs. Het terras van het paleis biedt een van de mooiste uitzichten op het plein en op de Imam-moskee, die het zuidelijke deel van het plein afsluit. Het bijzondere toegangsportaal van de moskee met twee minaretten van 42 meter hoog is slechts een voorproefje van het interieur, dat bedekt is met 472.500 tegels, in een dominante blauwe kleur.
De Sheikh Lofollah-moskee, gebouwd in de zeventiende eeuw, staat aan de oostkant van het plein en de grootste attractie is het beeld van een pauw bovenop de binnenkoepel, die een diameter van 12 meter heeft. Bezoekers die bij de ingang van de binnenhal staan, kunnen een prachtig lichtspel waarnemen, terwijl de zonnestralen de pauwstaart op de muur van de koepel volgen. Natuurlijk speelt het leven van de stad met 1,5 miljoen inwoners zich niet alleen af op het centrale plein en de omgeving, maar een van de belangrijkste ontmoetingsplaatsen is eigenlijk de oevers van de Zajandeh-rivier, waarover vele bruggen zich uitstrekken. Pol-e Shahrestan is de oudste brug van Esfahan, aangezien de meeste van de elf bogen waarschijnlijk uit de 12e eeuw dateren.
Zowel de lokale bevolking als bezoekers van de stad kiezen meestal voor een theehuis tussen de bogen van de Si-o-She Pol-brug of de 33-boogbrug, die een verlengde is van de hoofdstraat Čahar Bag van de stad, voor het mooiste hoekje waar ze genieten sterke thee. Hoewel het niet zo'n grote historische waarde heeft, aangezien het "pas" aan het begin van de 17e eeuw werd gebouwd, is het tegenwoordig een van de trekpleisters van de stad. In zijn geschiedenis was Esfahan niet alleen een islamitisch cultureel centrum, maar ook christelijke en joodse gemeenschappen bloeiden er. Tegenwoordig zijn er alleen nog de Armeniërs over, met hun rijkelijk versierde Vank-kathedraal uit de 17e eeuw, die in de Armeense wijk Dzholfa staat.
Ook zonder disco's leuk
In een van de toeristengidsen staat bij het noemen van het nachtleven in Esfahan alleen maar "droom verder". Aangezien alcohol in de Islamitische Republiek ten strengste verboden is en discotheken niet bestaan, is een wild nachtelijk feest niet denkbaar, maar de actie op het Imamplein is tot laat in de avond levendig en frisdranken, altijd een kleurrijk internationaal gezelschap en eventueel een watertappunt. , dat in Iran Kalyan heet, in een bar met het beste uitzicht op het plein, staat garant voor een interessante en leuke avond. De ingang van het theehuis bevindt zich aan de linkerkant van de ingang van de Grand Bazaar, maar we kunnen even naar boven kijken en het is in een oogwenk duidelijk welke kant we op moeten om mee te doen aan de actie op het terras van het gebouw. Esfahan is ook beroemd om zijn keuken. Soepliefhebbers zweren bij linzensoep en het hoofdgerecht is meestal een kebab met uitstekende rijst en salade, op smaak gebracht met citroen en een paar druppels olie. Op de borden van de betere restaurants vind je ook gehaktballetjes en dolmas, en vooral gerechten met aubergine zijn heerlijk. Eén van de restaurants die sfeer weet te creëren, waarbij de bezoekers eten op de typische divans, verhoogde zitplaatsen waar eten geserveerd wordt, heeft een nogal saaie naam, maar dat mag ons er niet van weerhouden om er een bezoek aan te brengen. De traditionele feestzaal bevindt zich in een van de gebouwen rondom het centrale plein van Naksh-e Jahan, maar we zullen deze eerst vinden door ernaar te vragen tijdens het winkelen onder de arcades naast de Sheikh Lofollah-moskee.
Een oase midden in de stadsdrukte
Omdat Esfahan de grootste toeristische trekpleister van Iran is, zijn er maar liefst drie hotels, die vooral gericht zijn op Iraanse toeristen of backpackers. Er zijn weinig hotels van hogere categorieën, maar het is de moeite waard om Hotel Abbasi te vermelden, waarvan de 230 kamers zijn verspreid in een gebouw uit het begin van de 18e eeuw rond een prachtige binnenplaats die doet denken aan Perzische tuinen. Naast het buitenzwembad kunt u uitrusten en ontspannen in de sauna van het hotel, de traditionele theesalon, of specialiteiten proberen in een van de vier restaurants. Het prachtige hotel kan bogen op bijna alle overnachtingen van de presidenten van de landen en gekroonde hoofden die Esfahan bezochten.
Veel patronen en kleuren
Aan de noordkant van het Naksh-e Jahan-plein bevindt zich nog een belangrijke ingang, maar deze keer niet naar een moskee of een paleis, maar naar het bijna zeven kilometer lange labyrint van steegjes waaruit de Grote Bazaar bestaat. Liefhebbers van winkelen en afdingen, en vooral iedereen die de kwaliteit van de beroemde Perzische tapijten kent, zullen zeker niet onverschillig blijven tussen de levendige kraampjes. Esfahan is namelijk een van de traditionele centra van het Perzische tapijtweven, dat al in de 16e eeuw bloeide, maar later in de geschiedenis uitstierf en in de jaren twintig weer nieuw leven werd ingeblazen. Een typisch Esfahan-patroon is te herkennen aan een ivoren achtergrond met motieven in blauw, roze of indigo. Tapijten hebben meestal een zeer symmetrisch en uitgebalanceerd ontwerp, meestal is het een enkel medaillon omringd door patronen van uitstekende kwaliteit en kleurenschema. Naast tapijten zullen we in de bazaar en onder de arcades die het op een na grootste plein ter wereld omringen (alleen het Tiananmen-plein in Beijing is groter) een enorme hoeveelheid decoratieve koperen vaten opmerken, geschilderd door meesters van kalligrafie en arabesk in prachtige blauwe of groene tinten en versierd met rijke patronen. Esfahan-keramiek, vooral handbeschilderde keramische tegels, is net zo bijzonder als serviesgoed. Miniaturen, vaak getekend op kamelenbotten, gouden en zilveren sieraden, kruiden en parfums, hemels goede dadels en pistachenoten zijn slechts enkele van de Iraanse producten die zeker gewicht zullen toevoegen aan onze koffers vanwege de reputatie van de stad, die wordt aangetast door de dwaze Het beleid van de leiders van het land en de sterke westerse invloed. Antipropaganda heeft veel schade aangericht, maar aan de andere kant onthult het zijn schoonheid alleen aan de dappersten.
Informatie:
– Informatie over Iran: www.tourismiran.ir
– Abassi Hotel – Charbagh Abbasi Avenue, Amaadgaah, Esfahan, telefoon: +98 311 222 6010
– Restaurant Traditionele Feestzaal, Trg Nakš-e Džahan, telefoon: +98 311 221 90 68
- Iran is een islamitische republiek, dus vrouwen, inclusief buitenlanders die het land bezoeken, moeten in het openbaar hun haar bedekken met een hoofddoek.
