Meestal zijn de foto's die we betrappen tijdens het rijden in de dodentrein niet de foto's die we graag laten zien. Ze vormen in ieder geval een mooie herinnering en zijn door de grimassen en ongewone gebaren (typische pose) een hulpmiddel om de lachspieren te trainen. Op dat moment zijn we simpelweg te druk bezig met het bestrijden van angst en adrenaline. Maar niet allemaal. Voor sommigen wordt het rijden in de dodentrein gebruikt voor alledaagse dingen, maar ook voor zoiets bijzonders als een aanzoek.
Wij mensen zijn grappig. Hoewel het er veel zijn gevechten met dodentreinen, trotseren ze uiterlijk de angst en staan dapper aan het begin van een lange rij in pretparken (zeggend: als ze kunnen...). Maar als het voor hun ogen smelt, smelt het ook moed. Maar ze beseffen hun fout pas echt als ze in de klauwen van de stoel zitten en de trein langzaam begint te rijden, als ze het gerommel onder hun voeten horen en als het rijtuig klimt steil.
LEES VERDER: Amerika's gekste dodentreinen
Het neemt ook toe in directe verhouding tot de hoogte hartslag. En dan... een moment van "gewichtloosheid", dat snel gevolgd wordt door dat moment kietelend gevoel in de maag. Jajajjjjjjjjjjjjjj. Dan kunnen ze hun angst niet langer verbergen en camera hij doet dat op een verborgen plek af heroïsch masker uit de wachtrijtijd. Maar dat geldt niet voor iedereen, sommige mensen genieten echt van de adrenalinerit, voor sommigen is een treinrit als een rustige stadsautorit. En toch, wie had ooit gedacht dat dit de manier is waarop de dood in de trein zich ontvouwt Gewone dingen, zoals scheren, schaken, de krant lezen, dineren, beroven, enz.
Als je denkt aan het Circle of Life-nummer van Elton John dat speelde tijdens die scène in de tekenfilm The Lion King, dan heeft deze man precies de juiste plek uitgekozen om de scène op de klif opnieuw te interpreteren.
Als ik nog helemaal groen was (vanwege reisziekte), zou ik er misschien echt uitzien als de Hulk.
Sommigen hebben moeite om dingen in hun maag te houden, terwijl anderen hunkeren naar voedsel.
Net als bij een normale treinreis. Alleen is het een dodentrein en geen intercitytrein.
Nog steeds een meer legitieme matchup dan die tussen Mickey Rourke en Elliot Seymour.
"Kijk mam, geen handen!"
Thuis had hij geen tijd, dus scheert hij zich onderweg.
Super Mario "Splash"
Enthousiasme is voor de zwakken!
Snel schaken.
He jij.
Ze slapen als baby's. Ik hoop dat ze ze wakker maken op het station, zodat ze niet te ver rijden.
‘Is er nu iets beters? Kan je me nu horen?"
Zelfs zombies weten hoe ze plezier moeten hebben.
Overval op een trein. En nee, het is geen western, het is een themapark.
Het chirurgische team is er altijd, dus maak je geen zorgen.
‘Je handelt weer volgens de grillen van paarden. Het was niet zo eng." "Zullen we wedden?"
Beer Pong. Ach, deze jeugd.
Thuis lukte het niet om het spel uit te spelen, maar ze gingen met Monopoly op pad.
Slangen in de dodentrein. Waar is Samuel L. Jackson als je hem nodig hebt?
Niet dat je vaste handen nodig hebt bij het spelen van het bordspel Jenga.
'Lindsay, wil je met me trouwen?' Ik denk niet dat er iets goeds voor hem in petto is.
Daarom zijn het oudere broers.
Het is graantijd. “Zeker?”
Hadden ze maar genoeg tafeltennisballen voor zichzelf.
Mannen in zwart.
“Houd het hoofd koel, houd het hoofd koel, blijf...” Aaaaaaaaa….
Mam zei dat er geen tijd was om te rijden, dat we ons nog moesten klaarmaken en zo. "Mam, geen probleem, alles onder controle."
Zeker de meest onhandige sommelier!
