Waarom lijkt het internet ‘kapot’? En waarom technologiegiganten als ‘Uber, Amazon, Netflix’ hun glans verliezen

termijn"ificatie”, gepopulariseerd door Corey Doctorow, beschrijft een geleidelijke verschuiving in de strategieën van technologiebedrijven, van een initiële fase waarin ze pleiten voor een uitzonderlijke gebruikerservaring naar strategieën die waarde uit hun gebruikers halen. Dit proces begint met bedrijven die de markt betreden met innovatieve oplossingen die grote waarde bieden voor gebruikers, zoals lage prijzen, geavanceerde technologie of nieuwe functionaliteiten die het dagelijks leven verbeteren. Met deze aanpak trekken ze snel een groot aantal gebruikers aan en bouwen ze een loyale basis op.

Maar zodra bedrijven een kritische massa gebruikers bereiken en zichzelf als dominante spelers op de markt vestigen, begint hun bedrijfsmodel te veranderen. Hun focus verschuift van het voldoen aan de behoeften van gebruikers naar het maximaliseren van het aandeelhoudersrendement. Vaak gaat het hierbij om het verhogen van de prijzen, het introduceren van aanvullende betaalde diensten die voorheen tot het basispakket behoorden, en het verlagen van de kwaliteit van de dienstverlening om de operationele kosten te verlagen. Als onderdeel van deze transformatie kunnen er ook minder transparante praktijken ontstaan, zoals misleidende reclame of veranderingen in het privacybeleid die voor gebruikers moeilijk te detecteren of te begrijpen zijn. Deze veranderingen in de bedrijfsstrategie leiden vaak tot frustratie bij gebruikers die het gevoel hebben dat de kwaliteit van de dienstverlening die zij ooit waardeerden, afneemt terwijl de kosten stijgen. Dit vergroot de kloof tussen de verwachtingen van gebruikers en de werkelijke waarde die zij ontvangen, wat op de lange termijn de reputatie en het vertrouwen van een bedrijf kan schaden.

Het geval van Uber: een transportrevolutie die nu erger is dan het lokale taxibedrijf

Uber is een voorbeeld van een bedrijf dat een revolutie teweegbracht in de taxisector door een innovatieve app te introduceren waarmee gebruikers met een paar klikken op hun smartphone een rit kunnen bellen. Hun aanvankelijke succes was gebaseerd op een uitzonderlijke gebruikerservaring met snelle reactietijden, vriendelijke chauffeurs, schone auto's en vooral aanzienlijk lagere prijzen in vergelijking met traditionele taxi's. Deze strategie leverde Uber snel een groot aantal gebruikers op en daarmee een aanzienlijk marktaandeel. Naarmate het bedrijf zijn positie op de markt consolideerde, begon het zich echter te concentreren op het maximaliseren van de winst, vaak ten koste van chauffeurs en passagiers.
Een van de meest controversiële praktijken die Uber introduceerde was dynamische prijzen of ‘surge pricing’. Dit mechanisme verhoogt automatisch de prijzen wanneer de vraag naar ritten groot is, zoals tijdens de spits, grote evenementen in de stad of bij slecht weer. Aanvankelijk werd de functie geïntroduceerd als een manier om meer chauffeurs aan te moedigen te reageren op de toegenomen vraag, maar deze is in de loop van de tijd minder transparant geworden. Gebruikers bevonden zich vaak in een situatie waarin de prijzen plotseling naar een veelvoud van het normale tarief stegen zonder duidelijk te begrijpen of vooraf te waarschuwen waarom dit gebeurde.

Dit gebrek aan transparantie en het gevoel dat ze worden uitgebuit, heeft geleid tot veel klachten van gebruikers. Desondanks bleef Uber zijn dynamische prijsstrategie gebruiken en uitbreiden, omdat het zijn inkomsten aanzienlijk verhoogde, vooral rond de tijd dat het bedrijf een beursintroductie (IPO) overwoog. Critici beweren dat de focus van Uber op winst heeft geleid tot beslissingen die zowel de gebruikersloyaliteit op de lange termijn als de tevredenheid en het welzijn van zijn chauffeurs hebben geschaad. Dit model heeft geleid tot een debat over de ethiek van bedrijfspraktijken in technologiegedreven bedrijven, waar de gebruiker zich vaak in een ondergeschikte positie bevindt ten opzichte van krachtige algoritmische waarderings- en besluitvormingssystemen.

Netflix en de illusie van abonnementen

Ooit geprezen als revolutionair streamingplatform, gaf Netflix gebruikers onbeperkte toegang tot een enorme bibliotheek met films en series tegen een relatief laag maandbedrag. Dit model was aantrekkelijk omdat het een eenvoudige, betaalbare en voorspelbare prijs bood zonder extra kosten of beperkingen. Na verloop van tijd begon Netflix echter, onder druk om de winst te vergroten en te concurreren op een verzadigde markt voor streamingdiensten, zijn prijsmodel te veranderen.

De introductie van verschillende prijsniveaus werd gepresenteerd als een manier om zich aan te passen aan de verschillende behoeften en voorkeuren van gebruikers. Op het eerste gezicht leek dit gebruikers meer keuze te geven, omdat ze konden kiezen tussen basis-, standaard- en premium-abonnementspakketten, die verschilden in videokwaliteit (van SD tot 4K HDR) en het aantal toegestane gelijktijdige streams. Deze segmentatie leidde echter vaak tot verwarring en ontevredenheid, omdat gebruikers hogere abonnementsprijzen moesten betalen voor functies die voorheen in het basispakket zaten.

Het toevoegen van advertenties aan sommige abonnementspakketten was een andere controversiële zet die de gebruikerservaring beïnvloedde. Hoewel door advertenties ondersteunde abonnementen goedkoper waren, waren veel gebruikers van mening dat dit de kwaliteit van de service, die oorspronkelijk werd gepromoot als een advertentievrije ervaring, aantastte. Deze verandering trof vooral degenen die waarde hechtten aan het ononderbroken kijken naar hun favoriete series en films.

Deze veranderingen in de bedrijfsstrategie van Netflix weerspiegelen een bredere trend van ‘ificatie’ in de technologie-industrie, waarbij bedrijven geleidelijk de waarde van hun diensten voor bestaande abonnees verlagen terwijl ze proberen hun winst te maximaliseren. Dit ondermijnt niet alleen het vertrouwen en de tevredenheid van gebruikers, maar zet ook de duurzaamheid van dergelijke bedrijfsmodellen op de lange termijn in vraag, omdat gebruikers steeds kritischer worden en bereid zijn alternatieven te zoeken die meer respect hebben voor hun wensen en behoeften.

Amazon en 'prime' teleurstelling

Amazon Prime, aanvankelijk bedoeld als een dienst die exclusieve voordelen bood, zoals snelle levering en toegang tot een enorme bibliotheek met video-inhoud, zorgde voor opwinding bij consumenten met de belofte van meer waar voor hun geld. Met een jaar- of maandlidmaatschap verwachtten gebruikers voordelen zoals gratis verzending binnen één dag of zelfs dezelfde dag voor miljoenen producten, waardoor Amazon met een zeer aantrekkelijk aanbod aan de top van de online retailers staat.

Bekijk ook

toepassingen

Wat de verschillende hart-emoji's betekenen: leer hoe u ze correct kunt gebruiken

De afgelopen jaren zijn er echter dingen veranderd. Amazon voerde geleidelijk veranderingen door die de oorspronkelijke beloften van het Prime-lidmaatschap ondermijnden. Gebruikers beginnen te merken dat gratis expresverzending niet meer zo gangbaar is als vroeger. Er zijn vaak extra kosten voor de “snelste levering” verschenen, hoewel dit ooit een standaardoptie was voor Prime-gebruikers. Er zijn ook verhoogde beperkingen voor de minimale bestelwaarde voor gratis verzending van bepaalde producten, die voorheen alleen van toepassing waren op extreem zware of grote artikelen.

Bovendien werden voordelen zoals exclusieve toegang tot speciale aanbiedingen en kortingen minder prominent, waardoor exclusieve aanbiedingen als minder aantrekkelijk werden gezien of op een beperkt aantal producten beschikbaar waren. Gebruikers werden ook geconfronteerd met teleurstelling over het streamingplatform van Amazon, Prime Video, waar de kwaliteit en reikwijdte van het aanbod vaak varieerden zonder dat dit tot uiting kwam in de verlaging van de lidmaatschapsprijzen.

Al deze veranderingen hebben de waarde van een Amazon Prime-abonnement in twijfel getrokken. Gebruikers beginnen te discussiëren over de vraag of het abonnement nog steeds de moeite waard is, omdat enkele van de meest aantrekkelijke voordelen minder toegankelijk zijn geworden of met aanvullende voorwaarden zijn verbonden. Deze waardedaling van de dienst leidde tot ontevredenheid en in sommige gevallen zelfs tot beëindiging van het lidmaatschap, omdat consumenten geen premie wilden betalen voor diensten die zij voorheen zonder extra kosten ontvingen. Deze trend wijst op een breder probleem in de sector, waar bedrijven geleidelijk de voordelen verlagen en tegelijkertijd de kosten verhogen, wat op de lange termijn hun reputatie en klantenloyaliteit kan schaden.

Conclusie: en wat kunnen we doen?!

In het moderne tijdperk, waarin digitale diensten bijna elk aspect van ons dagelijks leven doordringen, is de rol van de consument cruciaal geworden. De veranderingen die we zien bij grote technologiebedrijven als Amazon, Uber en Netflix, die geleidelijk de waarde van hun diensten verlagen en tegelijkertijd de kosten verhogen, wijzen op de noodzaak van een groter consumentenbewustzijn en actie. Het is niet voldoende om passief de voorwaarden te aanvaarden die zij ons opleggen; in plaats daarvan moeten we proactief zijn, betere diensten eisen en aanbieders steunen die ethiek en transparantie voorop stellen.

Neem bijvoorbeeld Instagram, dat impact heeft gehad op de gebruikerservaring en de privacy door de recente algoritmewijzigingen en de introductie van meer advertenties. Net als andere giganten stelt Instagram (onder de paraplu van Facebook) winstgevendheid boven gebruikerstevredenheid, wat leidt tot frustratie en verminderd vertrouwen. Deze trend beperkt zich niet tot diensten, maar strekt zich ook uit tot producten zoals smartphones en computers, waar fabrikanten reparaties en upgrades beperken, waardoor gebruikers gedwongen worden vaker nieuwe modellen te kopen.

Het keren van deze trend vergt meer dan individuele inspanningen; collectieve actie is nodig. Dit betekent dat we onszelf moeten onderwijzen over onze rechten als consumenten, informatie moeten delen over bedrijfspraktijken en gezamenlijk alternatieven moeten kiezen die onze wensen en behoeften respecteren. We moeten ook druk uitoefenen op wetgevers om strengere regels in te voeren om consumenten te beschermen en eerlijke handelspraktijken aan te moedigen.

Kortom, als we willen dat digitale diensten evolueren in een richting die de consument respecteert, moeten wij, de consumenten, degenen zijn die deze verandering aandrijven. Met onze keuzes, stemmen en geld kunnen we de markt vormgeven die de technologiegiganten zal dwingen om meer verantwoorde en ethische zaken te doen. De kracht van de stem van de consument en het activisme in het digitale tijdperk mag niet worden onderschat.

Controleer ook

Vapen: minder kwaad of uitdaging voor de volksgezondheid?