16 trucs waarmee handelaars ons ‘dwingen’ om (te) meer uit te geven

De eerste sluw Hij loert al op ons. buiten de winkel. Glanzend inscripties en andere reclame 'decoratie' Als sirenes nodigen ze de consument uit in hun boezem. En ja, je gaat misschien wel voor één of twee dingen naar de winkel. Maar wij mensen tussen de schappen zijn daar niet zo dol op. gedisciplineerd, zoals u wenst, welke handelaren Ze weten het maar al te goed.

LEES VERDER: Google: 30 trucs voor effectief gebruik van Google 

Winkelwagen was zo eenvoudig briljante uitvinding en natuurlijk 'verpakt' op een manier die het doet lijken op een acquisitie voor klant, terwijl het in werkelijkheid water is dat de molen van de kooplieden aankan. Hoeveel zouden we anders dragen als we dingen in onze handen moesten dragen? We zouden zeker voorzichtiger zijn bij het winkelen. voorzichtig...om nog maar te zwijgen van het feit dat de kinderwagen de laatste decennia in onbruik is geraakt of is verwaarloosd.
Kijk nu of u al in een van de volgende situaties valt: 16 handelslussen.

Borden met 'Aanbieding' en alle bijbehorende bijvoeglijke naamwoorden lokken klanten naar de winkel. Daar zijn ze dan waarschijnlijk geneigd een product te kopen dat niet eens in de aanbieding is.

Is het je opgevallen hoe gemakkelijk alle producten in winkels toegankelijk zijn? Geen wonder, want de psychologie achter het aanraken van een product zegt dat het de kans op een aankoop aanzienlijk vergroot.

De verscheidenheid aan keuzes gaat niet alleen over het aantal producten. De verscheidenheid of keuze aan kleuren speelt bijna net zo'n belangrijke rol als de breedte van het aanbod, en daarom zijn kleuren ook geen onschuldige schapen. Mensen worden de winkel binnengelokt door warme tinten rood, oranje en geel, terwijl binnen de kleurenschaal verandert, omdat blauw en groen ons ertoe aanzetten (te) veel uit te geven.

Alles wat een retailer echt aan een nietsvermoedende klant wil verkopen, bevindt zich op ooghoogte. De 'favorieten' van de retailer liggen helemaal achteraan in het schap.

Natuurlijk is er ook een hoogte voor kinderen. Daar bewaren handelaren speelgoed, suikerrijke ontbijtgranen, snoep, kortom alles wat ouders hun kleintjes niet willen laten zien. Een kinderlijk makkelijk trucje voor handelaren en zeker weer een kapitalistische klap onder de gordel.

Een klantenkaart heeft zeker voordelen voor de klant, maar net als elke medaille die een winkelier je toekent, heeft hij ook twee kanten. De schijnbare voordelen vertroebelen je oordeel zozeer dat je de deur wagenwijd openzet voor de winkelier om je winkelgedrag te beïnvloeden, waardoor je nog kwetsbaarder wordt voor hun trucjes.

Hypermarkten verstoppen zuivelproducten en andere belangrijke levensmiddelen vooraan in de winkel, waardoor de consument vrijwel de gehele kapitalistische "kruisweg" moet doorlopen, bestaande uit de "delicatessenafdeling", "snoepafdeling", "drankenafdeling", etc.

Bakkerijproducten en bloemen worden bij de ingang van de winkel geplant. Hun aantrekkelijke geur activeert de speekselklieren en vormt zo een makkelijk doelwit voor mensen die het slachtoffer worden van hun koopwoede - impulsief winkelen.

Het winkelwagentje. Zoals we al zeiden - een wolf in schaapskleren sinds 1938. En zelfs nu hebben de meeste mensen hem nog niet ontmaskerd. Het is juist daardoor dat we meer kopen dan we anders zouden doen. "De wolf is vol en het kapitalisme is intact", zou je kunnen zeggen.

Turbokapitalisme voedt zich ook met traagheid en rust. Houdt u van aangename en rustige muziek wanneer u door producten navigeert? Zo ja, dan zal dat veranderen wanneer u beseft dat minder stress u daardoor meer geld uitgeeft dan anders het geval zou zijn. En als luide muziek ons de winkel uit jaagt, heeft dat volgens onderzoek verrassend genoeg geen invloed op de verkoop. De 'rijkdom' van klassieke muziekarrangementen leidt echter tot aankopen die een fortuin kunnen kosten. Ja, achter virtuozen als Beethoven en Mozart schuilt een verkoopvirtuoos.

Niet alleen flirten verkopen met de koper en lokken hen in gevaarlijke financiële wateren, de vervaldatum creëert ook een vals gevoel van urgentie om te kopen. Zulke zaken lopen zelden goed af.

De grootte van de winkel is ook erg belangrijk. In drukke winkels verspillen mensen minder tijd en dus minder geld door ongemak. Hoe groter de winkel, hoe groter de bereidheid van de klant om het product te kopen.

Zodra we een "gang" betreden die omringd is door planken, moeten we het hele gangpad oversteken als we naar een andere gang willen. Geen shortcuts, talloze verleidingen.

De meeste winkels leiden klanten van links naar rechts. Dit, gecombineerd met het feit dat we rechts rijden en de meesten van ons rechtshandig zijn, zorgt ervoor dat we eerder geneigd zijn dingen te kopen die aan de rechterkant van het "gangpad" staan. En waar zijn de duurdere artikelen? Je kunt het twee keer raden.

Het meest winstgevende deel van de winkel is rond de kassa. Net wanneer je denkt dat je geen problemen meer hebt, trekken kauwgom, tijdschriften, snoep, sigaretten, enzovoort, aan je mouw. Ze zeggen wel eens dat de laatste kilometer het zwaarst is. En mensen blijven hier hangen, als op een lopende band. Daarom staat er altijd zo'n lange rij producten langs, en veel ervan belanden pas op het laatste moment op de 'gastenlijst' (lees: bonnetje) om 'in de tas' te mogen.

Proeverijen zorgen ervoor dat winkelen niet alleen een reis is van het gewenste product naar de kassa. Dat vertraagt ons en maakt ons extra kwetsbaar voor aankopen die we helemaal niet van plan waren te doen of waarvan we het bestaan niet eens wisten.